Bərbad (fars. بَرْباد) sözü Azərbaycan dilində geniş məna çalarlarına malik olan bir termindir. Əsasən, "dağılmış", "dağınıq", "pozğun", "pərişan", "uçmuş" və "pozulmuş" kimi halları ifadə edir. Bu mənalar fiziki dağıntıdan tutmuş, mənəvi çöküşə, sosial qarışıqlığa və hətta hər hansı bir sistemin tam işləməz vəziyyətə düşməsinə qədər geniş bir spektr əhatə edir.
Lüğətlərdəki qısa izah "çox pis, çox xarab, çox yaman" ifadələri ilə bərbadın mənfi keyfiyyətini vurğulayır. Ancaq bu, sözün bütövlükdə mənasını əks etdirmir. Çünki "bərbad" sadəcə "pis"dən daha çox bir vəziyyətin, halın tam olaraq pozulmasını, dağılmasını ifadə edir. Məsələn, "bərbad vəziyyət" deyəndə, sadəcə pis vəziyyətdən əlavə, nəzarətdən çıxmış, tamamilə dağılmış, təmirə ehtiyacı olan bir vəziyyətdən danışırıq.
"Bərbad etmək" və ya "bərbad qoymaq" felləri isə bu dağıntı prosesini, bilərəkdən və ya bilmədən hər hansı bir şeyin vəziyyətini pisləşdirməyi, onu tam işləməz hala salmağı bildirir. Bu, həm fiziki obyektlərə, həm də mənəvi dəyərlərə, sosial quruluşlara, hətta münasibətlərə aid ola bilər. Məsələn, bir evi bərbad etmək fiziki dağıntı deməkdirsə, bir insanın həyatını bərbad etmək onun mənəvi və psixoloji vəziyyətini çox pis bir hala salmaq deməkdir.
Fars dilindən götürülmüş "bərbad" sözü tarixi kontekstdə də maraqlıdır. Fars ədəbiyyatında və tarixində tez-tez rast gəlinən bu söz, imparatoriyaların süqutunu, dövlətlərin dağılmasını, hətta təbiət hadisələrinin yaratdığı böyük fəlakətləri təsvir etmək üçün də istifadə olunmuşdur. Beləliklə, "bərbad" yalnız bir lüğət tərifinin xaricində tarixi və mədəni bir çox mənaya da malik bir sözdür.