Bəs sözü fars mənşəli olub, əsasən "yetər", "kafi" və "kifayət" mənalarında işlənir. Bu, sadəcə olaraq bir şeyin kifayət qədər olduğunu, daha çox ehtiyac olmadığını bildirən bir ifadədir. Həm də səbrsizlik, razılaşma və ya bir hərəkətin yetərli olduğunu göstərmək üçün istifadə oluna bilər.
Məsələn, "Bəs, bu qədər kifayətdir" cümlesində "bəs" kifayət qədər olduğunu, artıq ehtiyac olmadığını vurğulayır. "Bəs, sən nə edirsən?" cümlesində isə "bəs" səbirsizlik və sorğu-sual ifadə edir. Bu, söhbətə qiymət verməyən, ancaq nəticəni, prosesi və ya vəziyyəti qəbul edən bir ifadə kimi də qəbul edilə bilər.
Lüğətdə verilən misal cümlədə ("İş apar, baş gedərsə, qoy getsin; Ad qalır bəs deyilmi millət ilə") "bəs" fərqli bir kontekstdə işlənilir. Burada "bəs" millətin adının qalmasının kifayət olduğunu, digər amillərin önəmini azaltdığını bildirir. Yəni, burada "bəs" mənəvi bir qənaətbəxşlik, nəticədə qalan müsbət bir şeyə işarə edir.
Beləliklə, "bəs" sözünün mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişsə də, əsas mahiyyəti "yetərlilik", "kifayətlilik" və "qənaətbəxşlik" anlamını özündə birləşdirir. Bu sadə sözün istifadəsindəki çoxcəhətlilik onu zəngin və maraqlı edir.