Bəstəboy sifəti, əsasən boyun qısa və ya alçaq olmasını ifadə edir. Lüğətlərdə sadəcə "boyu bir qədər alçaq, qısa" kimi təsvir olunsa da, mənanın daha çox incəliklərini anlamaq vacibdir. Bəstəboy, sadəcə boyun qısa olmasını deyil, həm də bu qısalığın insanın ümumi görünüşünə və bədən quruluşuna necə təsir etdiyini əks etdirir. Belə ki, "bəstəboy" sözü, çox hündür olmayan, amma orantılı və armonik bir bədən quruluşuna malik insanları təsvir edərkən istifadə oluna bilər. Bu söz, "cücü" və ya "çox qısa boylu" kimi sözlərdən fərqli olaraq, mənfi bir konnotasiya daşımaqdan daha çox, fiziki xüsusiyyəti neytral şəkildə ifadə edir.
Bəstəboyluğun müəyyən bir boy hündürlüyünə istinad etməsi çətindir. Bu, nisbi bir anlayışdır və həmin insanın yaşı, cinsi və ətrafındakı insanların boy hündürlüyü ilə müqayisədə dəyərləndirilir. Məsələn, 10 yaşlı bir uşaq üçün bəstəboy olmaq, yetkin bir insan üçün bəstəboy olmaqdan fərqli məna kəsb edə bilər. Həmçinin, müəyyən bir icma daxilində qəbul edilən orta boy hündürlüyünə görə də "bəstəboy" anlayışı dəyişə bilər.
Maraqlı bir məqam odur ki, bəstəboyluq həmişə mənfi qarşılanmır. Tarix boyu bəzi mədəniyyətlərdə qısa boylu insanlar müəyyən üstünlüklərə malik sayılırdı. Məsələn, bəzi cəmiyyətlərdə bəstəboyluq səliqəlilik, sözün əsl mənasında "səliqəli" bir həyat tərzinə istinad oluna bilər. Əlbəttə ki, bu, sözün müasir istifadəsindən tamamilə fərqli bir məna daşıyır.
Nəticə olaraq, "bəstəboy" sözü sadəcə bir fiziki təsvirdən daha artıqdır. O, mədəni kontekstdən, müqayisə edilən şəxsin yaşından və ümumi bədən quruluşundan asılı olaraq fərqli mənalar kəsb edə bilər. Bu sözü istifadə edərkən bu incəlikləri nəzərə almaq əhəmiyyətlidir.