Bəyirmək – f. Səs təqlid sözü olub, əsasən kiçik buynuzlu heyvanların (quzu, ceyran, keçi balası və s.) və ya bənzər ölçüdə olan digər heyvanların çıxardıqları səs-küyün təqlididir. Bu səs adətən incə, yüksək tonlu, bəzən isə kədərli və ya narahatlıq ifadə edən bir xırıltı, qısqırma və ya cılız bir nida kimi təsvir oluna bilər. Hətta bəzi hallarda kiçik quşların səslənmələrinə də bəyirmək sözü işlədilə bilər, lakin əsasən kiçik məməlilərin xarakterik səsləri üçün istifadə olunur.
Misal olaraq verilən "Dana anasının dalınca bəyirirdi" cümləsində, dananın anasının ardınca qaçarkən çıxardığı incə, qısqırıqvari səsin təsviri verilir. Bu, dananın anasından ayrılmaqdan narahatlığını, ya da anasının yanında olmaq istəyini bildirən bir ifadədir.
Bəyirmək sözünün mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilər. Məsələn, bir heyvanın acından bəyirməsi ilə qorxudan bəyirməsi fərqli emosional rənglər daşıya bilər. Ancaq ümumiyyətlə, bəyirmək səsinin zəif, incə və əsasən kiçik heyvanlara aid olması ilə xarakterizə olunur. Həmçinin, bu sözün fərqli dialektlərdə çalarları da fərqli ola bilər.
Dilçilik baxımından, bəyirmək sözü onomatopoetik sözlər qrupuna aiddir. Yəni, bu sözün səsi öz mənasını əks etdirir və bu səsin təqlididir. Bu cür sözlər dilin canlılığını və ifadə imkanlarını zənginləşdirir.