Bic-qıc sözü Azərbaycan dilinin zəngin leksikasında özünəməxsus yer tutan, əsasən şifahi nitqdə işlənən ifadədir. Lüğətlərdə sadəcə "bic" sözünə istinad edilməsi onun tam mənasını əks etdirmir. Əslində, "bic-qıc" sadəcə "bic" olmaqdan daha çoxdur. "Bic" sözü ağıllı, zəkalı, hiyləgər kimi mənaları əhatə etsə də, "bic-qıc" bu xüsusiyyətlərin daha uşaqcasına, şirin bir tərzdə, bəzən isə bir az da qəliz və müəmmalı şəkildə ifadəsini tapır.
Bu ifadə, xüsusilə də uşaqlara və gənclərə aid olaraq, onların ağıllı, dəqiq və sürətli düşünmə qabiliyyətini, həmçinin kiçik hiyləgərliklərini ifadə etmək üçün işlədilir. Bir uşağın mürəkkəb bir problemi asanlıqla həll etməsi, ya da qəliz bir vəziyyətdən ağıllı şəkildə çıxması "bic-qıc" sözü ilə təsvir edilə bilər. Bu, sadəcə ağıllılıq deyil, həm də zehni çeviklik, sürətli düşüncə və bir az da hiyləgərliyin əlavə olunduğu bir birləşmədir.
Maraqlı bir tərəfi də ondadır ki, "bic-qıc" ifadəsi həm tərifdə, həm də bəzən incimə kimi qəbul edilə bilər. Kontekstə və ifadə edən şəxsin tonuna görə bu söz həm mədhiyyə, həm də incimə ola bilər. Məsələn, bir uşağın şən bir tərzdə "bic-qıc" deyilməsi onun ağıllılığına heyranlığı ifadə edir, ancaq eyni ifadə qıcıqlanmış bir səslə deyildiyi zaman nəzakətsiz bir uşağın ağıllı davranışına olan narazılığı bildirə bilər.
Beləliklə, "bic-qıc" sözü Azərbaycan dilinin məcazlı və ifadəli ifadələrindən biri olaraq, sadəcə bir sözün mənasını deyil, kültürel kontekstdə bir çox emosiyanı və mənanı əhatə edir. Onun tam mənasını anlamaq üçün yalnız sözün özünə deyil, həm də deyilmə tərzinə, kontekstinə və nitq iştirakçılarının münasibətlərinə diqqət yetirmək lazımdır.