Biçarə sözü fars mənşəli olub, əsasən kədərli, bədbəxt, aciz və yardım ehtiyacı duyan bir şəxsi təsvir etmək üçün istifadə olunur. Lüğətlərdəki "yazıq, miskin, fağır, məzlum" kimi təriflər onun əsas mənasını əks etdirir, lakin bu sözün daha çox duyğu yükü daşıdığını unutmaq olmaz.
Biçarə yalnız maddi ehtiyacı olan insan üçün deyil, həmçinin ruhen sarsılmış, dərdli, tənha və ya ədalətsizliyə məruz qalmış hər kəs üçün də işlədilə bilər. Sözün ifadə etdiyi acınacaqlı vəziyyət, sadəcə yoxsulluq və ya fiziki zəifliklə məhdudlaşmır; daha çox insanın həyatında başına gələn mənfi hadisələr, uğursuzluqlar və əzablar nəticəsində yaranan bir duyğu və vəziyyəti əks etdirir.
Misal olaraq, "biçarə qoca" deyərkən sadəcə yaşlı bir insanı deyil, yaşından ötəri əzab çəkən, köməksiz qalmış və ya əzab çəkən bir şəxsi nəzərdə tuturuq. Bu mənada "biçarə" sözü, "yazıq" və ya "miskin" sözlərindən daha çox empati və acıma hissi ilə yüklüdür. O, həm də həmsöhbətinə dərin bir anlayış və həssaslıqla yanaşmağı ifadə edir.
Nəhayət, verilən misalda ("Biçarə münəccimbaşının ərvahı uçub, başladı yarpaq kimi titrəməyə") "biçarə" sözü, münəccimbaşının acizliyini, qorxusunu və çaxnaşmasını vurğulamaq üçün istifadə olunur. Bu, sözün təkcə insanlara deyil, həm də vəziyyətə, hətta canlı olmayan varlığa belə tətbiq oluna biləcəyini göstərir.