Bidad (فارس. بیداد) - Farsca mənşəli bir söz olub, əsasən zülm, əzab və əziyyət mənalarını ifadə edir. Lakin sadəcə "əziyyət" deməkdən daha çox şey ifadə edir. Bidad, bir qədər daha dərin və geniş bir məna spektrinə malikdir. Bu, sadəcə fiziki ağrı və əziyyətdən deyil, həm də ədalətsiz davranış, haqsızlıq, təzyiq, işgəncə və ruhi sarsıntı kimi mənaları da özündə ehtiva edir. "Bidad" sözü, əziyyətin səbəbkarının güc və hakimiyyət mövqeyində olduğunu, qurbanın isə aciz və müdafiəsiz olduğunu vurğulayır. Bu səbəbdən də, sözün əks etdirdiyi duyğu sadəcə acı deyil, həm də ümidsizlik, qəzəb və çarəsizlikdir.
Sözün işlədilməsindəki "bidad etmək" ifadəsi, zülm etmək, əzab vermək, haqsızlıq törətmək mənalarını daha qabarıq şəkildə önə çəkir. Bu ifadə, zülmün aktiv və qəsdli bir hərəkət olduğunu göstərir. Əzab verənin şüurlu və qəsdli davranışını vurğulayır.
Misal olaraq verilən şeir parçasında, şairin "Könlümə bidad eylər" ifadəsi ilə özünün əzab çəkməsinin səbəbkarını tənqid etməsi aydın görünür. Bu, sadəcə bir acıdan deyil, haqsızlığa uğramış bir qəlbin fəryadıdır. Şeirin "usanmaz çəkə əl, dil dögümüş, ahən i" bəndi isə, bu əzabın davamlı və təkrarlanan xarakterini vurğulayır, şairin ümidsizliyini daha da artırır.
Beləliklə, "bidad" sözü, sadə bir leksik mənadan daha çox, güclü emosional yük daşıyan, ədalətsizliyin, əziyyətin və haqsızlığın dərin bir ifadəsidir. Onun Fars dilindən Azərbaycan dilinə keçməsi, bu dilin zənginliyini və ifadə imkanlarını daha da genişləndirir.