Bikar (fars. بیکار) sözü Azərbaycan dilində həm sifət, həm də zərf kimi işlənir və əsasən işsizlik, məşğuliyyətsizlik vəziyyətini ifadə edir. Daha dəqiq desək, bikar olmaq sadəcə işsiz olmaqdan daha geniş bir məna kəsb edir. Bu, həm fiziki, həm də mənəvi bir boşluq hissinin ifadəsidir; həm də konkret bir işin olmaması, həm də zamanın məhsuldar şəkildə keçirilməməsi deməkdir.
Sifət kimi istifadəsi zamanı "bikar adam" ifadəsi işsiz, peşəsiz bir şəxsi təsvir edir. Lakin bu ifadə yalnız iqtisadi vəzifənin olmamasını deyil, həm də həyatda məqsəd və məşğuliyyətin olmamasını ifadə edə bilər. Belə bir insanın həyatında boşluq, mənasızlıq hissi hökm sürür. Onun vaxtı məhsuldar şəkildə keçmir, həyat enerjisi israf olunur.
Zərf kimi istifadəsi isə bir əməlin və ya hərəkətin məqsədsiz, boş yerə, məhsuldar olmayan şəkildə yerinə yetirildiyini göstərir. Məsələn, "bikar gəzmək" ifadəsi sadəcə gəzmək deyil, məqsədsiz, hər hansı bir məşğuliyyət olmadan gəzməyi, vaxt itirməyi ifadə edir. "Bukar olanda bizə gəl" ifadəsi isə boş vaxtınız olduqda, məşğuliyyətiniz olmadıqda ziyarətə gəlməyi təklif edir.
Ümumiyyətlə, "bikar" sözü yalnız işsizliyi deyil, həm də mənasızlıq, məhsuldarlığın olmaması, həyatın boş keçməsi hisslərini ifadə edən, psixoloji və sosial aspektləri də özündə əks etdirən zəngin bir termindir. Farsca kökləri olan bu söz Azərbaycan dilinə yaxşı inteqrasiya olunmuş və milli mədəniyyətimizin ifadə vasitələrinin ayrılmaz bir hissəsidir.