Bişi, Azərbaycan mətbəxinin sevimli şirniyyatlarından biri olan, yağlı və şirin xəmirdən hazırlanan nazik, qat-qat qoğal növüdür. Adi qoğallardan fərqli olaraq, bişinin xəmiri daha çox yağ və şəkər tərkiblidir, bu da ona xüsusi dad və toxuma bəxş edir. Nazik və incə qatları bişinin ağızda əriyən bir toxuma sahib olmasını təmin edir.
Bişinin hazırlanması əmək tələb edir və xüsusi bacarıq tələb edir. Xəmirin düzgün yoğrulması və qatlarının incə yayılması bişinin dadına və görünüşünə birbaşa təsir edir. Hər bir qatın arasına yağ sürülməsi və qatların diqqətlə yığılması nəticədə qızılı rəngli, qat-qat bişi əldə etmək üçün vacibdir. Bişi, ümumiyyətlə, sobada bişirilir və xırda kvadrat və ya dairə formalarında kəsilir.
Bişi, Azərbaycanın müxtəlif bölgələrində özünəməxsus reseptləri ilə hazırlanır. Hər regionun özünəməxsus bişi növü ola bilər, məsələn, yağın növü, şəkərin miqdarı və əlavə olunan ədviyyatlar fərqlənə bilər. Bu, bişinin həm zəngin dadını, həm də regionun mədəni irsini əks etdirir. Dadlı və ətirli bişi, çay süfrələrinin, şənliklərin və bayramların bəzəyi olaraq, Azərbaycan mətbəxində xüsusi yer tutur.
Bişinin hazırlanması zamanı istifadə olunan əsas maddələr un, yağ, şəkər, yumurta və su olub, bəzi reseptlərdə süd, qatıq və ya ədviyyatlar da əlavə edilə bilər. Hazır bişinin üzərinə şəkər pudrası səpilərək süfrəyə verilir. Bişi, özünün dadlı və gözəl görünüşü ilə yanaşı, həmçinin əl işi olduğundan, xüsusi bir dəyərə malikdir. Onun hazırlanması bacarıq və səbr tələb etməklə yanaşı, hazırlayan şəxsin sənətkarlığını da göstərir.