Qoğal, Azərbaycan mətbəxinin sevimli və sadə çörək növlərindən biridir. Kiçik ölçülü, yuvarlaq formaya malik olan qoğal, ənənəvi olaraq xəmirin qaynar yağda qızardılması ilə hazırlanır. Lakin, yağsız versiyaları da mövcuddur, bu halda xəmir sobada bişirilir və ya tavada qovrulur. Qoğalın xəmiri adətən süd əlavə edilərək yoğrulur, ona xüsusi yumşaqlıq və dad verir.
Qoğalın yağlı və yağsız növləri arasında dad və toxuma baxımından fərqlər vardır. Yağlı qoğallar daha qızılı, xırtıldayan qabığa və daha yumşaq iç hissəyə malik olur. Yağsız qoğallar isə daha az kaloriyə malikdir və sağlam qidalanma tərzinə uyğun gəlir. Hər iki növ də özünəməxsus dad və toxumaya malikdir və müxtəlif zövqlərə uyğun gələ bilər.
Qoğal sadəcə çörək deyil, həm də Azərbaycan mədəniyyətinin bir parçasıdır. O, süfrələrimizi bəzəyən, çay süfrələrinin ayrılmaz hissəsi olan və qonaqpərvərliyə işarə olan bir simvoldur. "Ver küncə qoğalı" misalında olduğu kimi, qoğal həm də mehribanlığın, qonaqpərvərliyin və səmimiyyətin ifadəsidir. Qoğalın təkcə dadı ilə deyil, həm də verdiyi istilik və rahatlıq hissi ilə də əhəmiyyət kəsb edir.
Qoğalın hazırlanması çox sadə olsa da, dadı və toxuması hazırlanma üsulundan və istifadə olunan ərzaqlardan çox asılıdır. Yüksək keyfiyyətli un, təzə süd və düzgün bişirmə texnikası dadlı və keyfiyyətli qoğalların hazırlanmasının açarıdır. Beləliklə, qoğal sadəliyi və dadı ilə seçilən, Azərbaycan mətbəxinin qürur mənbələrindən biridir.