Borc sözü, Azərbaycan dilində geniş yayılmış bir termin olub, əsasən maddi dəyərlərin müvəqqəti olaraq bir şəxsdən digərinə ötürülməsini ifadə edir. Lüğətlərdə sadəcə "qaytarılmaq şərti ilə birindən alınan, ya birinə verilən pul və sairə; alacaq, verəcək" kimi tərif olunsa da, borcun mənası və əhatə dairəsi daha genişdir.
Birinci növbədə, borc sadəcə pul və ya maddi əşyalarla məhdudlaşmır. Məsələn, bir dostunuzdan kömək istəmək, birindən xidmət götürmək də bir növ "borc" anlayışına uyğun gəlir. Bu mənada borc, bir əlaqə, bir öhdəlik yaradır və gələcəkdə müəyyən bir qarşılıq gözləməni ifadə edir. Bu qarşılıq maddi və ya mənəvi ola bilər. Mənəvi borc, ədəbiyyatda, həyatda tez-tez rast gəlinən bir anlayışdır və əsasən xeyirxahlıq, kömək, etimad kimi mənəvi dəyərlərlə əlaqədardır.
Borcun iqtisadi tərəfi isə daha dəqiq hesablamalara və qaytarılma müddətlərinə əsaslanır. Kreditlər, sərmayələr, ödənişlər – bunların hamısı borcun müxtəlif formalarıdır. Borcun düzgün idarə edilməməsi maliyyə çətinliklərinə, münasibətlərdə gərginliyə gətirib çıxara bilər. Lakin borc həm də inkişafın, tərəqqinin mühüm amili ola bilər. Məsələn, təhsil krediti, kiçik biznes üçün alınan kreditlər gələcək inkişafa sərmayə qoyuluşudur.
Atalar sözündə qeyd edildiyi kimi, "Borc pul verənin dili uzun olar" deyimi, borc verənin öz pulunun geri qaytarılmasına daha çox diqqət etdiyini, borcalanın isə borcun ödənilməsi üçün daha çox səy göstərməli olduğunu ifadə edir. Bu, həm də borc münasibətlərində etimadın, səmimiyyətin və qarşılıqlı hörmətin vacibliyini vurğulayır. Yəni borc, sadəcə pul əməliyyatı deyil, həm də münasibətlərin gücünü və zəifliyini göstərən bir göstəricidir.