Burnuyelli sifəti, əsasən danışıq dilində işlənərək, məğrur və lovğa insanları təsvir etmək üçün istifadə olunur. Lakin sadəcə "məğrur" və "lovğa" sözlərinin birbaşa sinonimi olmaqdan daha çox, özündə daha incə bir məna daşıyır.
Burnuyelli insan, özünü başqalarından üstün tutan, öz əhəmiyyətinə həddindən artıq əmin olan və bu üstünlüyünü özünü göstərməyə, bəzən isə açıq-aşkar nümayiş etdirməyə çalışan kəsdir. Onun məğrurluğu sadəcə özünəinamdan deyil, həm də başqalarını aşağılamaq, özünü onlardan üstün göstərmək istəyindən qaynaqlanır. Lovğalığı isə, bu üstünlük hissini vurğulamaq üçün, həddən artıq özünü göstərməkdə, bəzən isə yalan və ya şişirdilmiş iddialar irəli sürməkdə özünü göstərir.
Burnuyellilik, məğrurluqdan və lovğalıqdan fərqli olaraq, daha çox bir növ səthi və süni bir təəssürat yaratmaq cəhdidir. Burnuyelli insan, daxilən özünə əmin olmaya bilər, lakin xarici görünüşünü, davranışını və danışıq üslubunu özünü daha yüksək səviyyədə göstərmək üçün istifadə edir. Bu, bəzən maskalanmış bir özünəinam çatışmazlığının ifadəsi ola bilər.
Maraqlı bir məqam odur ki, "burnuyelli" sözü özündə fiziki bir təsviri də əks etdirir. Burnunun yuxarıya doğru qalxması, özünəinamlı və hətta hökmran bir görünüş yaradır. Beləliklə, sözün mənası həm daxili keyfiyyəti, həm də xarici görünüşü əhatə edir, bu da onu daha zəngin və təsvirli edir.