Buruq sifəti əsasən "burulmuş" mənasını verir. Bu, bir şeyin öz oxu ətrafında fırlanaraq, qarışıq və düzensiz bir forma alması deməkdir. Məsələn, "Buruq ip" ifadəsində ipək liflərinin qarışıq və düyünlü bir halda olması nəzərdə tutulur. "Buruq sap"da isə sapın burulmuş, bükülmüş və ya dolaşmış vəziyyətdə olması ifadə olunur. Bu, sadəcə fiziki bir burulma deyil, həm də məcazi mənada, qarışıqlıq, düzensizlik və dolaşma hissini yaradır.
Buruq sözünün daha maraqlı bir tərəfi isə onun feili mənada da işlənməsidir. "Buruq düşmək" ifadəsi, birinin və ya bir şeyin dolaşması, qarışıq vəziyyətə düşməsi mənasını verir. Bu, həm fiziki məkanda dolaşma (məsələn, meşədə yolunu itirmək), həm də mürəkkəb vəziyyətlərdə, problemlərdə ilişib qalmaq mənasında ola bilər. "Buruq düşmək" deyimi insanın həyatının mürəkkəb və anlaşılmaz bir dövrünü ifadə edə bilər, yaxud işlərin qarışıqlığından, anlaşılmazlıqdan danışa bilər.
Eyni zamanda, "Buruq salmaq" ifadəsi isə bir şeyi qəsdən dolaşdırmaq, qarışdırmaq, çətinləşdirmək mənasını daşıyır. Bu, həm fiziki bir əməliyyat (məsələn, ipi qəsdən dolaşdırmaq), həm də məcazi mənada, birinin işlərini qəsdən çətinləşdirmək, onu çaşdırmaq kimi başa düşülə bilər. Bu mənada buruq salmaq, insanın həyatını və ya işlərini qəsdən mürəkkəbləşdirmək, maneələr yaratmaq kimi yozulur. Beləliklə, "Buruq" sadə bir sifət olmaqdan daha çox, qarışıqlığı, mürəkkəbliyi və dolaşmanı əks etdirən, həm fiziki, həm də məcazi mənaları olan bir sözdür.