Büküklük sözü, əşyaların bükülmüş, qatlanmış və ya əyilmiş vəziyyətini ifadə edir. Sadəcə "bükülmüş olma halı" deyil, həm də bu halın dərəcəsini, formasını və hətta nəticəsini əks etdirə bilir. Məsələn, bir kağızın büküklüyü, nazik bir ipəyin büküklüyündən tamamilə fərqlidir. Birincisi səliqəli qatlar, ikincisi isə daha dağınıq, dolaşmış bir görünüş yarada bilər.
Büküklük, həm fiziki cisimlərə, həm də məcazi mənada mücərrəd anlayışlara tətbiq oluna bilər. Fiziki büküklük, əşyanın formasının dəyişməsi ilə bağlıdır; məsələn, bir ağac budağının büküklüyü, bir yolun əyriliyi və ya bir parçanın qırışları. Məcazi mənada isə büküklük, bir hadisənin gedişatının gözlənilməz dönüşlərə, çətinliklərə və ya maneələrə məruz qalması ilə əlaqələndirilə bilər. Məsələn, “taleyin büküklüyü”, “həyatın büküklüyü” ifadələrində büküklük, hadisələrin qeyri-müəyyənliyi və gözlənilməzliyini ifadə edir.
Büküklüyün dərəcəsi də müxtəlif ola bilər. Zərif bir büküklük incə və xoş görünə bilər, kəskin və qeyri-təbii büküklük isə əksinə, xoşagəlməz təsir bağışlaya bilər. Bir əsərin bədii ifadə vasitəsi kimi istifadə olunan büküklük, kompozisiyaya dinamiklik və maraq əlavə edə bilər. Rəssamlıqda, heykəltəraşlıqda və memarlıqda büküklük tez-tez estetik bir element kimi istifadə olunur.
Beləliklə, “büküklük” sözü, sadə bir tərifdən çox daha çox məna daşıyır. Bu, həm fiziki bir hal, həm də məcazi bir vəziyyətdir; həm də gözəllik, həm də qeyri-müəyyənlik və çətinlik simvolu ola bilər. Onun mənası kontekstdən asılı olaraq genişlənərək daha zəngin bir təsvir yaradır.