Büllur: Sözün əsas mənası "büllurdan olan", "büllurlu", "büllur kimi" deməkdir. Bu, sadəcə fiziki xüsusiyyət deyil, həm də metaforik mənalar daşıyır. Büllurun şəffaflığı, parlaqlığı və incəliyi səbəbindən, "büllur" sözü ədəbiyyatda gözəllik, incəlik, zəriflik və saf mənalarını ifadə etmək üçün işlədilir. Müstəqil olaraq işləndikdə "büllur kimi şəffaf", "büllur kimi parlaq" kimi ifadələrə bənzər məna daşıyır.
Misal olaraq verilən şeir parçasında ("Nə rəva cani-büllurin yetə nazik ləbinə; Bərgi-güldən gərək olsun, gözəlim, cam sənə") "cani-büllurin" ifadəsi, şəxsin büllur kimi nəzərə çarpacaq qədər incə və zərif canına işarə edir. Burada "büllur" yalnız fiziki bir materialı deyil, həm də şəxsin nəciblik, zəriflik və həssaslığını ifadə edən bir metafora kimi istifadə olunur. Büllurun təmizliyi, saf və səlis görünüşü səbəbiylə, həm də təmizlik, paklıq və müqəddəslik mənalarını da özündə əks etdirə bilər.
Ümumiyyətlə, "büllur" sözü klassik Azərbaycan ədəbiyyatında çox zərif və poetik bir ifadə olaraq işlənir və həm fiziki, həm də məcazi mənalarda ədəbi əsərlərə xüsusi bir gözəllik və incəlik qatar.