Bürkülü: Sözün əsas mənası boğanaq, nəfəsi çətinləşdirən dərəcədə sıxıcı və ağır istilikdir. Mir Cəlalın ifadəsində də görüldüyü kimi, "bürkülü bağlar" təsviri, həddindən artıq sıx bitki örtüyünün və günəşin birləşərək yaratdığı, havasız və nəfəs almağı çətinləşdirən, sanki insanı boğacaq qədər ağır bir istilik mühitini canlandırır.
Lüğətlərdəki qısa izah "boğanaq, nəfəsi çətinləşdirəcək dərəcədə isti" ifadəsi ilə kifayətlənsə də, "bürkülü" sözünün əslində daha zəngin bir məna yükü daşıdığını görürük. Sadəcə istilikdən söhbət getmir; bu istilik həm də sıxlıq, hərəkətsiz hava, təravətin olmaması, hətta bir növ təzyiq hissi ilə əlaqələndirilir. Sanki hava öz ağırlığı ilə insanı sıxır, nəfəs almağı çətinləşdirir.
Maraqlı bir yanaşma olaraq, "bürkülü" sözünü təbiətin özünün bir növ "boğucu qucağı" kimi də təsəvvür etmək olar. Sıx bitkilər, hərəkətsiz hava, yüksək temperatur - bütün bunlar birləşərək insanda əzilmişlik, kapana düşmüşlük hissi yaradır. Bu mənada, "bürkülü" yalnız hava şəraitini deyil, həm də ətraf mühitin yaratdığı psixoloji təsiri də əhatə edir.
Beləliklə, "bürkülü" sözü sadəcə bir hava şəraiti təsviri deyil, həm də duyğuların, hisslərin ifadəsində istifadə oluna bilən, obrazlı və təsirli bir ifadə vasitəsidir. O, həm fiziki, həm də psixoloji bir təsiri özündə birləşdirir.