Büzüşmüş: "Büzüşmək" felindən törəmə sifətdir. Həm fiziki, həm də məcazi mənada istifadə oluna bilər. Fiziki mənada büzüşmüş, əvvəlki həcmindən kiçilmiş, qırışmış, cılızlaşmış deməkdir. Bu, yaşlılıqdan, quruluqdan, soyuqdan və ya xəstəlikdən qaynaqlana bilər. Məsələn, yaşlı insanın büzüşmüş əlləri, quru hava təsirindən büzüşmüş meyvələr buna misal ola bilər. Mətndəki nümunədə də görüldüyü kimi, "qocalıqdan büzüşmüş göz" ifadəsi yaşlılığın insan bədənində yaratdığı dəyişiklikləri, xüsusən də üz cizgilərinin dəyişməsini təsvir edir. Qocalıqla yanaşı, soyuqdan, qorxudan və ya narahatlıqdan da büzüşmək mümkündür. Belə hallarda büzüşmək, özünü qısaltmaq, bədəni sıxmaq mənasını da verir.
Məcazi mənada isə "büzüşmüş" ifadəsi daha çox emosiyaları, vəziyyəti və ya əhval-ruhiyyəni təsvir etmək üçün istifadə olunur. Məsələn, "büzüşmüş bir ürək", "büzüşmüş bir ruh" kimi ifadələr, insanın iç dünyasının daralması, ümidsizlik və kədər hisslərinin ifadəsidir. Bu mənada büzüşmək, həmçinin özünə çəkilmək, ətrafdan uzaqlaşmaq, qapalı olmaq kimi mənaları da ehtiva edir. Büzüşmüş bir insan, çətinliklər qarşısında özünü müdafiə etmək üçün içə doğru çəkilmiş, ətraf aləmdən təcrid olunmuş bir şəxsiyyət olaraq təsvir edilə bilər.
Beləliklə, "büzüşmüş" sözü həm konkret, həm də abstrakt mənaları özündə birləşdirən, fərqli kontekstlərdə müxtəlif nüanslar əks etdirən zəngin bir sözdür. Mahmud əmi müəllimin arxasında durub, qocalıqdan büzüşmüş və qırışlar altında itmiş gözləri ilə hər tərəfə baxırdı cümləsində isə fiziki tərəfdən büzüşmə, yaşlılıq əlamətləri, həmçinin mövzunun köhnəlmə və ya solğunluq hissi ilə yanaşı ehtimal ki, müəyyən bir kədər və ya həyat təcrübəsinin izlərini daşıdığını da bildirir.