Cahangirlik, imperyalizmin Azərbaycan dilindəki bir ifadəsidir. Sadəcə "başqa ölkələri istila etmək" mənasından daha geniş bir konsepsiyanı əhatə edir. Cahangirlik, bir dövlətin öz sərhədlərini genişləndirmək, siyasi və iqtisadi nüfuzunu artırmaq üçün hərbi güc, iqtisadi təzyiq və diplomatik manevrlərdən istifadə etmək strategiyasını ifadə edir. Bu, sadəcə bir hərbi işğal deyil, həm də mədəni, dini və ideoloji üstünlük qurma cəhdini özündə birləşdirir.
Tarix boyu bir çox imperiyalar cahagirlik siyasəti yürüdərək geniş əraziləri ələ keçirmiş, müxtəlif xalqları öz hakimiyyətləri altına salmışdırlar. Bu siyasət, əlbəttə ki, fəth olunan xalqlar üçün ağır nəticələrə səbəb olmuş, onların siyasi müstəqilliyini, mədəniyyətini və iqtisadiyyatını məhv etmişdir. Cahangirlik, özündə müstəmləkəçilik, neo-müstəmləkəçilik və digər bənzər siyasi ideologiyaların əsaslarını ehtiva edir.
Cahangirlik anlayışı sadəcə tarixi bir hadisə deyil, həm də müasir dünyada da özünü göstərən bir fenomendir. İqtisadi üstünlük, siyasi nüfuz və təbii ehtiyatlar uğrunda gedən mübarizədə, bəzi dövlətlərin hərəkətlərini cahagirlik kimi qiymətləndirmək olar. Buna görə də, cahagirlik anlayışının tarixi kontekstindən kənara çıxaraq, müasir beynəlxalq münasibətlərə də tətbiq edilməsi mümkündür. Cahangirliyin mənfi nəticələri nəzərə alınaraq, bu anlayışa tənqidi yanaşma vacibdir.
Nəticə olaraq, cahagirlik sadə bir istila deyil, qlobal üstünlük əldə etmək üçün uzunmüddətli və mürəkkəb bir strategiya təşkil edir. Bu strategiyanın müxtəlif üsulları və uzunmüddətli nəticələri tarix boyu bir çox dəfə özünü göstərmiş və bu gün də öz aktuallığını qoruyub saxlayır.