Canfəşanlıq sözü, Azərbaycan dilinin zəngin leksikasında həddindən artıq səy göstərmək, canını qoymaq, əlindən gələni etmək mənasında işlənir. Bu, sadəcə olaraq bir işə çox çalışmaq deyil, həm də özünü tam olaraq işə həsr etmək, hətta öz fiziki və emosional gücünün həddini aşmaq deməkdir. Canfəşanlıq, əslində, həvəs və ehtirasla qovuşan bir fədakarlıq təzahürüdür. Sözün kökündə olan "can" sözü, bu səyin dərinliyini və əhəmiyyətini vurğulayır.
Canfəşanlıq, müsbət bir keyfiyyət kimi qəbul olunsa da, həddini aşdıqda mənfi nəticələrə də səbəb ola bilər. Həddindən artıq canfəşanlıq, insanın sağlamlığını, münasibətlərini və hətta işinin effektivliyini mənfi təsir edə bilər. Belə ki, davamlı olaraq özünü yormaq, stressi artırır və nəticədə insanın məhsuldarlığı azalır. Ona görə də, canfəşanlıqla yanaşı, sağlam həyat tərzi və balanslı iş qrafiki də çox vacibdir.
Təəssüf ki, bəzi peşələrdə, məsələn, təhsildə, canfəşanlığın kifayət qədər müşahidə olunmaması problemi mövcuddur. Yuxarıda qeyd edildiyi kimi, müəllimlərin çoxunda bu cür canfəşanlıq müşahidə olunmur. Bu, təhsilin keyfiyyətinə mənfi təsir göstərən ciddi bir məsələdir. Çünki canfəşanlıq, həm müəllimin öz işinə olan bağlılığını, həm də şagirdlərə olan səmimiliyini göstərir. Canfəşan bir müəllim, şagirdlərinə daha yaxşı təhsil vermək üçün əlindən gələni edir, onları motivasiya edir və onların potensialını açmağa çalışır.
Nəticə olaraq, canfəşanlıq, doğru miqyasda tətbiq olunduqda, müsbət və qiymətli bir keyfiyyətdir. Lakin, həddini aşmaqdan və bunun mənfi nəticələrindən qaçmaq lazımdır. Həmçinin, hər sahədə, xüsusilə təhsildə, canfəşanlığın daha çox müşahidə olunması vacibdir.