Caynaq: İs. Bir çox heyvan və quşların barmaqlarının ucunda yerləşən, əsasən keratin maddəsindən təşkil olunmuş, qarmaqvari, iti və əyri uclar. Bu qarmaqlar həm tutunma, həm də ovlamaq üçün istifadə olunur. Caynaqların forması və ölçüsü növdən növə fərqlənir. Məsələn, qartalın güclü və əyri caynaqları yırtıcını möhkəm tutmasına, pişiklərin caynaqları isə həm ovlamaq, həm də ağaclara dırmaşmaq üçün əlverişlidir. Hətta bəzi heyvanlarda caynaqlar müdafiə vasitəsi kimi də rol oynayır.
Caynaqların əsas funksiyası tutunma və ovlamaq olsa da, bəzi hallarda onların digər funksiyaları da vardır. Məsələn, bəzi quşlar caynaqlarından yuva qurmaq üçün istifadə edirlər. Həmçinin, caynaqların forması və uzunluğu heyvanın həyat tərzinin və yaşadığı mühitin göstəricisi ola bilər. Məsələn, ağaclara dırmaşan heyvanların caynaqları daha əyri və iti olur, çöl ərazilərində yaşayan heyvanların caynaqları isə daha düz və qısa ola bilər.
Tarix boyu caynaqlar insanları öz qüdrəti və işləmə mexanizmi ilə həmişə heyran edib. Onların möhkəmliyi və iti ucları müxtəlif mədəniyyətlərdə simvolizm mənbəyi olub, güc, qüdrət və ölüm kimi anlayışlarla əlaqələndirilib. Sənət əsərlərində, əfsanələrdə və miflərdə caynaqlar tez-tez təsvir olunur və müxtəlif mənalar kəsb edir.
Nəhayət, "caynaq" sözü məcazi mənada da işlənə bilir. Məsələn, bir işə möhkəm yapışmaq, onu əldən verməmək üçün "caynağı ilə yapışmaq" ifadəsi işlədilir. Bu da caynağın möhkəm tutma qabiliyyətinin məcazi təsvirinə əsaslanır.