Cədd (ərəbcədən) sözü Azərbaycan dilində əsasən iki mənada işlənir. Birincisi, və daha çox yayılmış mənası, ata və ya ananın atası, yəni baba deməkdir. Bu, ailə ağacında nəslin birbaşa yuxarıya doğru izlənilməsini təmsil edən bir termindir. Nəvə üçün öz babası, nəticə üçün isə əcdadı kimi təyin edilə bilər. Həm də, bu mənada, cədd sözü daha çox hörmət və ehtiram ifadə edir, sadəcə "baba" sözündən fərqli olaraq daha qədim və güclü bir bağlılığı vurğulayır.
İkinci mənası isə daha genişdir: əcdad. Bu mənada cədd, bir şəxsin atadan-ataya və ya anadan-anaya gedən bütün əcdadlarını, nəsillər boyu davam edən ata-baba xəttini bildirir. Yəni, bu mənada bir insanın bütün əcdadları onun cəddləri hesab olunur. Bu geniş məna, bir xalqın, millətin tarixi keçmişinə, köklərinə və mənşəyinə daha dərin bir baxış imkanı verir. Misal üçün, ədəbiyyatda və tarixi mənbələrdə rast gəlinən "cəddimiz" ifadəsi, millətin tarix boyu davam edən soy-kökünün, mədəni irsinin və milli kimliyinin bütövlüyünü təmsil edir.
Sözün etimologiyasına nəzər saldıqda, ərəb mənşəli olduğu aydın olur. İslam mədəniyyətində, xüsusən də şəcərənin təyin olunmasında və nəslin izlənilməsində "cədd" termininin rolu əhəmiyyətlidir. Bu baxımdan, sözün dini və mədəni kontekstə malik olması da diqqət çəkir. Misal olaraq göstərilən ayədə də İbrahim Xəlil peyğəmbər, Yəqub peyğəmbərin uzaq bir əcdadı kimi təqdim olunur və bu, nəslin qədimliyini və davamlılığını vurğulayır.