Nəvə (nəvə): İs. Oğul və ya qızın övladı. Bu, lüğətlərdəki ən sadə tərifi olsa da, nəvə sözünün daha geniş və dəqiq bir izahı mümkündür. Nəvə sözü qohumluq münasibətlərini ifadə edən bir sözdür və qohumluğun dərəcəsini göstərir. Birbaşa ata və ya ana xəttindən gələn nəsilin ikinci dərəcə üzvləri üçün işlədilir. Yəni, öz övladınızın övladlarıdır. Məsələn, sizin oğlunuzun və ya qızınızın övladlarına nəvə deyilir.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, türkcə köklərə malik olduğunu görərik. "Nəvə" sözünün mənşəyi dəqiq olaraq müəyyən edilməsə də, "nəsil", "növ" kimi sözlərlə etimoloji əlaqəyə malik olduğu güman edilir. Bu sözlər bir ailənin davamını, soy-kökünün davamını ifadə edir. Beləliklə, nəvə sözü yalnız bir bioloji əlaqə deyil, həm də davamlılığın, soyun varlığının simvoludur.
Nəvə sözü müxtəlif kontekstlərdə fərqli mənalar kəsb edə bilər. Məsələn, "dövlətdə – dəvə, övladda – nəvə" atalar sözü nəvənin övladlara nisbətən daha çox sevinc gətirdiyini, lakin həm də daha çox məsuliyyət tələb etdiyini vurğulayır. Bu, nəvələrlə qarşılıqlı münasibətin xüsusiyyətlərini əks etdirir. Bəzən nəvə sözü həm də məhəbbət, qayğı və hörmət hisslərini ifadə etmək üçün metaforik olaraq işlənə bilər. Məsələn, “O, özünün qocalmış bağçasının nəvəsi kimi ona baxırdı.” cümləsində nəvə, əziz və dəyərli bir şey kimi təsvir olunur.
Verilən nümunədə "İzzət qarı dönüb yanında yatmış nəvəsi Qumruya baxdı" cümləsində nəvə sözü, qadının öz nəvəsinə duyduğu məhəbbət və qayğını vurğulamaq üçün işlənilib. Bu cümlədə nəvə, qadının həyatının davamını, mirasını təmsil edən bir simvol kimi çıxış edir.