Nəvə-nəticə sözü Azərbaycan dilində bir çox mənalarda işlənən, leksik mənası müxtəlif kontekstlərdə dəyişən bir termindir. Əsas mənası "nəvə" və "nəticə" sözlərinin birgə işlənməsi ilə əldə olunan bir çoğul məfhumdur. Bu mənada, söz həm nəvələri, həm də nəticələri ümumiləşdirir, onların hamısını birlikdə ifadə edir. Beləliklə, "nəvə-nəticələr" ifadəsi bir ailənin bir nəslinin davamını, uşaqlarını, övladlarını və ya ümumiyyətlə, gələcək nəsilləri təmsil edir.
Lakin, bu sözün işlənmə sahəsi daha genişdir. "Nəvə-nəticə" bəzən sırf sayca çoxluq mənasını ifadə etmədən, nəslin davamının, soy-kökünün genişliyinə işarə edərək metaforik mənada da işlənə bilər. Məsələn, bir kəndin, bir qəbilənin, bir tayfanın bütün gənc nəsli "nəvə-nəticələri" olaraq adlandırıla bilər. Bu zaman söz bioloji qohumluqdan daha geniş, ictimai-mədəni bir bağlılığı əks etdirir.
Misal olaraq, verilən şeir parçasında ("Ölməz-itməz Xədicə; Görər nəvənəticə") "nəvə-nəticə" sözü Xədicənin uzunömürlülüyünü və onun nəsillərinin davamını ifadə edir. Burada sözün həm nəvə, nəticə mənaları bir yerdə düşünülür, həm də Xədicənin uzun yaşayışının nəticəsində çoxlu nəslin olması, soy-kökünün davamı kimi geniş mənada işlənir.
Etimalogiyasına gəldikdə, "nəvə" və "nəticə" sözləri Azərbaycan dilinin köhnə təbəqəsinə aiddir və qədim türk dillərindən qaynaqlanır. Hər iki söz ailə bağlarını ifadə edən, qohumluq sistemində mühüm yer tutan terminlərdir. "Nəvə-nəticə"nin birləşməsi isə sonradan dilə daxil olmuş və müasir Azərbaycan ədəbi dilində geniş yayılmışdır.