Cəfalanmaq (f.): Bu söz, bir insanın əzab, iztirab, zülm və ya möhnət çəkməsini ifadə edən bir feldir. Sadəcə fiziki bir ağrı və ya əziyyəti deyil, həm də mənəvi, ruhi bir sarsıntı və ya əzabı da əhatə edir. Sözün kökü olan "cəfa" sözü də eyni şəkildə ədalətsizliyə, qeyri-insani rəftara və ya acı bir təcrübəyə işarə edir.
Cəfalanmaq, yalnız fiziki zorakılıq və ya xəstəlik nəticəsində baş verən əziyyəti deyil, eyni zamanda sevilən birinin itkisi, ümidlərin puç olması, ədalətsizliyə məruz qalmaq kimi mənəvi yaralarla da əlaqələndirilə bilər. Bu mənada, cəfalanmaq daha geniş və dərin bir duyğu spektrini əhatə edir. Hətta sevgi yolunda çəkilən əziyyətlər belə, "cəfalanmaq" feli ilə ifadə oluna bilər. Misal üçün, şer misrasında "Canım yar yolunda cəfalanıbdı" ifadəsindəki cəfalanmaq, sevgilinin yolunda çəkilən əziyyəti, ayrılığın dərdini, və ya həsrətin iztirabını ifadə edir.
Cəfalanmağın intensivliyi və təbiəti fərqli ola bilər. Bir adam kiçik bir qəzanın səbəb olduğu kiçik bir əziyyəti "cəfalanmaq" kimi ifadə edə biləcəyi kimi, böyük bir faciənin yaratdığı dərin və davamlı əzabı da bu sözlə ifadə edə bilər. Buna görə də, sözün mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilər, lakin əsas mənası hər zaman əzab, iztirab və ya əziyyət çəkmək qalır.
Qısacası, "cəfalanmaq" sözü sadə bir fiziki və ya mənəvi əzabı təsvir etməkdən daha çox, insan həyatının müxtəlif mərhələlərində rast gəldiyi çətinliklər, acı təcrübələr və dərin əziyyətləri ifadə edən, zəngin məna daşıyan bir sözdür.