Cəngavərlik, sadəcə vuruş və döyüşlərdəki fövqəladə məharət və rəşadət demək deyil. Bu, həm də uzun illər boyu davam edən təlim-tərbiyənin, sərt məşqlərin, fiziki və mənəvi gücün, sərt iradənin və cəsarətin bəhrəsidir. Bir cəngavərin özünü döyüş meydanında necə aparması, düşmənlə necə mübarizə aparması, strateji düşüncəsi, qərar vermə sürəti və dəqiqliyi, həm də öz yoldaşlarına qarşı məsuliyyət hissi, onlara qarşı loyağılıq və qayğısı ilə ölçülür.
Cəngavərlik, sadəcə "döyüşlərdə bişmiş adamın halı" ifadəsindən daha çox şeydir. Bu, təcrübədən daha dərin bir anlayışı əhatə edir. Bu, döyüş meydanının qanlı reallıqlarını, qorxu və ölümlə üz-üzə gəlməyi dəfələrlə yaşamağı, lakin həmişə möhkəm və sarsılmaz qalmağı bilmək deməkdir. Cəngavərlik şücaət, cəsarət və qəhrəmanlıqdan əlavə, həm də özünüfəda, ədalətə bağlılıq və vətənə sədaqət kimi xüsusiyyətləri özündə cəmləşdirir.
Rüstəmbəyin Qafqaz barəsində xanıma nağıl danışması, cəngavərlik mövzusunun sadəcə döyüşlərlə məhdudlaşmadığını göstərir. Hekayələr, əfsanələr, qəhrəmanlıq əsərləri cəngavərlik mədəniyyətinin ayrılmaz hissəsidir. Bu nağıllar gələcək nəsillərə cəsurluq, şərəf və ədalət hisslərini aşılamaq, onlara cəngavərlik ruhunu aşılamaq məqsədi daşıyırdı.
Beləliklə, cəngavərlik, sadə bir söz olaraq deyil, zəngin tarixi, mədəni və sosial kontekstə malik bir anlayış kimi qəbul edilməlidir. O, yalnız döyüş bacarığı deyil, həm də şərəf, vətənə sədaqət, ədalət və qəhrəmanlıq kimi dəyərlərin simvoludur.