Cığ-bığ sözü Azərbaycan dilində qarışıq, anlaşılmaz və zəif səslərin ifadəsidir. Bu səslər adətən yerbəyerdən, müxtəlif istiqamətlərdən gələrək bir-birinə qarışır və anlaşılmaz bir səs-küylə nəticələnir. Bu səslər həm fiziki olaraq (məsələn, çoxlu insanın qarışıq danışığı, küləyin ağacların arasında yaratdığı səs-küylər), həm də metaforik olaraq (məsələn, qarışıq fikirlər, anlaşılmaz danışıqlar) istifadə oluna bilər.
Sözün "cığ" və "bığ" komponentləri öz-özlüyündə zəif, incə və qeyri-müəyyən səsləri ifadə edir. "Cığ" həmçinin kiçik, incə bir şeyin hərəkətini də ifadə edə bilər. "Bığ" isə özünəməxsus səs çıxaran bir şeyin təsvirində istifadə olunur. Bu iki sözün birləşməsi isə bu zəif, qarışıq səslərin birlikdə yaratdığı ümumi təsiri daha da gücləndirir.
Cığ-bığ səsləri həm sakit, həm də bir qədər narahatedici ola bilər. Onlar bir şeyin doğru baş vermədiyini, ya da bir narahatlığın olduğunu bildirə bilər. Molla Nəsrəddin əsərlərində olduğu kimi, cığ-bığ həmçinin qeyri-ciddi, əyləncəli bir mənada da istifadə oluna bilər. Mətndə verilən nümunədə "atasından, anasından bixəbər cığ-bığ" ifadəsi qeyri-müəyyən, qarışıq bir vəziyyəti, bir növ anlaşılmazlıq və çaşqınlığı təsvir edir.
Beləliklə, "cığ-bığ" sadəcə səs-küy deyil, eyni zamanda qarışıqlıq, anlaşılmazlıq və qeyri-müəyyənlik kimi mənaları da özündə əks etdirən rəngarəng bir sözdür. Onun istifadə sahəsi geniş olub, həm ədəbi əsərlərdə, həm də gündəlik danışıq dilində mənalı şəkildə işlədilir.