Cığıldamaq (f.) – zəif, nazik, titrəyən və tez-tez təkrarlanan səslərin çıxarılması deməkdir. Bu səs, adətən, quşların, uşaqların, ya da hətta kiçik heyvanların səs çıxarma üsulunu təsvir edir. Cığıldamaq, güclü bir səs deyil; əksinə, incə, nəfis və bir qədər də mülayim bir səsdir.
Cığıldamaq həmçinin, mexaniki bir qurğunun və ya əşyanın çalışması zamanı çıxardığı xırıldayan, zəif və tez-tez təkrarlanan səsi də ifadə edə bilər. Məsələn, köhnəlmiş bir saatın mexanizminin cığıldadığını deyə bilərik. Bu halda, cığıldamaq səsi, cihazın işləməsindəki kiçik nasazlığı göstərir.
Misalda verilən "Əlikramın cəhəngləri köpüklənsə də, səsi gücsüz cığıldadı" cümləsində, "cığıldamaq" sözü Əlikramın səsinin zəifliyini və gücsüzlüyünü vurğulayır. Cəhənglərin köpüklənməsi güclü bir səs gözləməyə əsas versə də, əslində çıxan səs zəif və dəqiqsizdir, sanki yalnızca cığıltı səsi kimi əks olunur.
Beləliklə, "cığıldamaq" sözü, səsin həm keyfiyyətini, həm də intensivliyini ifadə edən zəngin məna kəsb edir. O, həm mülayimliyi, həm də zəifliyi birlikdə səciyyələndirir.