Cığıltı sözü, Azərbaycan dilində sərt qabıqlı meyvə və ya cisimlərin bir-birinə sürtülməsi, toxunması və ya əzilməsindən yaranan səsi ifadə edir. Bu səs ümumiyyətlə qısa, kəskin və xırıltılı olur. Qoz, fındıq, quru toxumlar, bəzi quru yarpaqlar və ya kiçik daş parçaları bir-birinə dəydikdə cığıltı səsi çıxarır.
Cığıltı səsinin xüsusiyyətləri onun yaranma səbəbindən asılıdır. Məsələn, qoz və fındıq kimi sərt qabıqlı meyvələrin bir-birinə sürtülməsindən əmələ gələn cığıltı, quru yarpaqların səs çıxarmasından fərqlidir. Birinci halda səs daha sərt və kəskin, ikinci halda isə daha yumşaq və titrəyən olur. Cığıltı səsi həmçinin cisimlərin səthinə, onların ölçüsünə və bir-birinə təzyiq qüvvəsinə də bağlıdır. Daha hamar səthlər daha az cığıltı yaradır.
Cığıltı sözü, sadəcə səs təsvirindən kənara çıxaraq, məcazi mənada da işlənə bilər. Məsələn, çoxlu adamın eyni anda danışmasından yaranan qarışıq səsə də "cığıltı" deyə bilərik. Bu halda cığıltı, fərdi səslərin qarışığı ilə yaranan, anlaşılmaz bir səs kütləsini təsvir edir. Bu mənada cığıltı, kaotik və nizamlı olmayan bir vəziyyətin metaforik təsviri kimi çıxış edir.
Beləliklə, cığıltı sözü sadə bir səs təsviri olmaqla yanaşı, fərqli kontekstlərdə müxtəlif mənalar da daşıya bilər. Onun əsas xüsusiyyəti isə, sərt və ya quru cisimlərin bir-birinə təsiri nəticəsində meydana gələn qısa, kəskin və xırıltılı səs olmasıdır.