Cınqılı sözü Azərbaycan dilində əsasən "kiçik, zərif zəng" mənasında işlənir. Lakin sadəcə "kiçik zəng" olmaqdan daha çox, cınqılının səsi və onun yaratdığı təəssürat da onun mənasına daxildir. Yüngül, titrəyən, xoş və bir az sirli bir səs təsəvvürümüzə gəlir. Bu səs, uşaq oyuncaqlarında, bəzək əşyalarında və ya hətta qədim dövrlərdə xəbərverici vasitə kimi istifadə olunan kiçik zənglərin səsini xatırladır.
Cumbul sözü ilə müqayisədə, cınqılı daha incə, daha zərif və daha kiçik ölçülü bir əşyanı təsvir edir. Cumbulun daha böyük, daha ağır və səsi daha güclü olduğunu düşünəndə, cınqılının nəcib və incə bir səs ifadə etdiyi daha aydın olur. Hətta deyə bilərik ki, cınqılı, cumbulun kiçildilmiş, minyatür versiyası kimi təsəvvür edilə bilər.
Cınqılının mənası yalnız fiziki xüsusiyyətlərlə məhdudlaşmır. O, eyni zamanda bir simvol kimi də işlənə bilər. Məsələn, şənlik, bayram və ya uşaqlıqla bağlı xatirələri canlandıra bilər. Xalq ədəbiyyatında da rast gəlinən cınqılı, nağıllarda sehrli gücə malik bir əşya kimi təsvir oluna bilər. Beləliklə, cınqılı sadəcə bir zəng deyil, həm də bir sıra duyğu və təəssüratlarla bağlı bir obrazdır.
Ümumiyyətlə, "cınqılı" sözü, mənasını sadəcə "kiçik zəng" kimi deyil, daha geniş və rəmzi bir kontekstdə dəyərləndirməyi tələb edir. Onun incə səsi, kiçik ölçüsü və yaratdığı atmosfer, sözün mənasını daha da zənginləşdirir və onu sadə bir tərifdən kənara çıxarır.