Cınqıltı – dəmir, polad və ya digər sərt metallardan hazırlanmış əşyaların bir-birinə və ya başqa sərt səthlərə toxunması nəticəsində yaranan səs hadisəsidir. Bu səs, metalların özünəməxsus sərtliyi və elastikliyi səbəbindən yaranır. Toxunma zamanı metalların daxili quruluşunda yaranan titrəyişlər havanı titrədir və bu titrəyişlər bizim qulaqlarımız tərəfindən səs kimi qəbul edilir.
Cınqıltının səsi, metalların növündən, ölçüsündən, formasından və toxunma şiddətindən asılı olaraq dəyişə bilir. Məsələn, nazik bir zəncirin cınqıltısı, iri bir dəmir lövhənin cınqıltısından tamamilə fərqlidir. Nazik zəncirin cınqıltısı daha incə və titrəyici, iri dəmir lövhənin cınqıltısı isə daha güclü və sərt olur. Həmçinin, toxunma sürəti və gücü də səsin xüsusiyyətlərini dəyişdirir; yumşaq bir toxunma zərif bir səs, kəskin bir toxunma isə daha güclü və sərt bir səs yaradır.
Cınqıltı səsi bədii ədəbiyyatda, musiqidə və hətta elmi tədqiqatlarda müxtəlif məqsədlər üçün istifadə olunur. Məsələn, şairlər cınqıltı səsini əsərlərində təsvir edərək, müəyyən bir əhval-ruhiyyə və ya atmosfer yaratmaq üçün istifadə edə bilərlər. Musiqidə isə, xüsusi alətlər vasitəsilə cınqıltı effektləri yaradıla bilir. Elmdə isə, metalların xüsusiyyətlərinin öyrənilməsində cınqıltı səsinin analizi mühüm rol oynaya bilər.
Qısacası, cınqıltı sadəcə bir səs deyil, metalların fiziki xüsusiyyətləri ilə əlaqəli mürəkkəb bir hadisədir və müxtəlif sahələrdə öz tətbiqini tapmışdır. Zəncirin cınqıltısı, qapının cınqıltısı, silahların cınqıltısı kimi ifadələr həm də məcazi mənada işlədilə bilər, məsələn, "qılıncların cınqıltısı" savaşın, mübarizənin simvoludur.