Cingilti, metal, şüşə, keramika və ya bənzər səs çıxaran materialların bir-birinə və ya digər sərt səthlərə toxunduqda yaratdıqları xarakterik, incə və titrəyici bir səsdir. Bu səs, cismin özünəməxsus fiziki xüsusiyyətlərindən, materialın quruluşundan, toxunma qüvvəsindən və ətraf mühitin akustik xüsusiyyətlərindən asılı olaraq tezlik və intensivlikdə fərqlənə bilər. Məlumat üçün qeyd edək ki, cingilti səsi adətən uzunmüddətli deyil, qısa və kəskin olur.
Cingilti səsinin keyfiyyəti, materialın növündən və toxunma üsulundan çox asılıdır. Məsələn, nazik şüşənin cingiltisi, qalın bir metal lövhənin cingiltisindən tamamilə fərqlidir. Birincisi, daha yüksək tezlikli və incə bir səs, ikincisi isə daha aşağı tezlikli və güclü bir səs yaradır. Həmçinin, nazik bir şüşəyə yumşaq toxunmaq yumşaq bir cingilti, şiddətli bir zərbə isə daha güclü bir səs yaradır.
Ədəbiyyatda cingilti səsi tez-tez müəyyən bir atmosfer yaratmaq üçün istifadə olunur. Məsələn, qırılan şüşənin səsi, həyəcanı, qorxunu və ya faciəni əks etdirə bilər, halbuki zərif bir bələrəyin cingiltisi, sülh, rahatlıq və ya incəliyi təsvir edə bilər. Verilən nümunədə "[Ağca xanım] …barmağı ilə şüşəni döydü" cümləsində cingilti səsi, Ağca xanımın hərəkətinin səssizliyi içindəki kiçik bir təsirini, diqqət çəkən bir detalı vurğulayır. Bu, oxucunun diqqətini cəlb edir və həmin anın əhval-ruhiyyəsini daha yaxşı başa düşməsinə kömək edir.