Cırım-cındır sözü, Azərbaycan dilində ümumiyyətlə "cır-cındır" sözünün sinonimi kimi istifadə olunur və əşyaların köhnə, param-pərakəndə, cırılmış və ya dağılmış vəziyyətini ifadə edir. "Cır-cındır" sözü daha çox parça-pərakəndəliyi vurğulayırkən, "cırım-cındır" sözü daha çox istifadə olunmuşluqdan, köhnəlikdən və bəlkə də bir az da səliqəsizliyin ifadəsində üstünlük təşkil edir.
Misal olaraq, verilən misrada "altımızda xalı deyil, cırım-cındır həsirdir" ifadəsi, zəmin olaraq zərif bir xalının deyil, köhnə, istifadə olunmuş, bəlkə də bir neçə yerdən cırılmış və ya köhnəlmiş bir həsirin olduğunu bildirir. Sözün bu istifadəsində, sadəcə cırılma deyil, uzun müddət istifadə olunmuşluq və əşyanın köhnəliyinin vurğulanması önəmlidir. Bu mənada "cırım-cındır" "cır-cındır"dan daha çox bir məcazi məna daşıyır və əşyanın vəziyyətinə münasibətin də əksini tapır.
Maraqlı bir məqam odur ki, "cırım-cındır" sözü daha çox danışıq dilində rast gəlir və ədəbi üslubda o qədər də tez-tez istifadə olunmur. Bu, sözün daha canlı, daha rəngarəng və daha obrazlı olmasını göstərir. "Beş-on nimçə, kasa" ifadəsi ilə birlikdə istifadə olunması da bu mənanı daha da gücləndirir və oxucuya köhnə, sadə bir həyat tərzinin təsvirini verir.
Qısacası, "cırım-cındır" köhnə, istifadə olunmuş, param-pərakəndə və bəlkə də bir qədər səliqəsiz əşyaları təsvir edən rəngarəng və ifadəli bir sözdür. Onun "cır-cındır"dan fərqli olaraq daha çox köhnəlik və istifadə olunmuşluğu vurğulaması, onu dilin maraqlı nümunələrindən birinə çevirir.