Cibgirlik, əsasən gizli və qanunsuz yolla başqalarının ciblərindən əşyalar oğurlamaqla məşğul olma peşəsidir. Sadəcə "cibə girmək" deyil, bu, həm də xüsusi bacarıq, çeviklik, müşahidə qabiliyyəti və şübhə doğurmadan hərəkət etməyi tələb edən mürəkkəb bir fəaliyyətdir. Cibgir, hədəfini diqqətlə müşahidə edir, fırsatı gözləyir və qurbanın heç nə hiss etmədən əşyalarını ələ keçirir.
Tarix boyu cibgirlik, müxtəlif mədəniyyətlərdə mövcud olmuş və müxtəlif üsullarla həyata keçirilmişdir. Bəzi cibgirlər, qrup halında işləyərək, bir-birlərinə dəstək olurlar, bəziləri isə təkbaşına fəaliyyət göstərirlər. Onların istifadə etdikləri üsullar, hədəfin psixologiyasını dərk etməkdən tutmuş, xüsusi alətlərdən istifadəyə qədər müxtəlifdir. Cibgirliyin dərin tarixi və incəlikləri, onu sadə bir oğurluqdan daha çox, bir sənətə bənzədir.
Cibgirlik, "xəspuşluq" kimi sinonim ifadəsi ilə də ifadə olunsa da, "xəspuşluq" daha geniş bir məna kəsb edir və kiçik oğurluqları ümumiləşdirərək daha çox küçə oğurluğunu əhatə edir. Cibgirlik isə daha spesifik olaraq ciblərdən oğurluq etməyi ifadə edir. Həm cibgirlik, həm də xəspuşluq cinayət sayılır və qanunla cəzalandırılır.
Cibgirliyin ədəbiyyat və kinoda da özünəməxsus yeri var. Bir çox əsərlərdə cibgirlər, sürətli düşüncəli, ağıllı və hətta müəyyən dərəcədə romantikləşdirilmiş şəxslər kimi təsvir olunurlar. Lakin, real həyatda cibgirlik qanunsuz bir fəaliyyətdir və ciddi nəticələrə səbəb ola bilər. Ona görə də, "cibgirlik" sözü həm bir peşəni, həm də bir cinayəti ifadə etməklə yanaşı, həm də insanları ehtiyatsızlığa qarşı xəbərdar edən bir anlayışdır.