Cibgir sözü Azərbaycan dilində "cib oğrusu", "cibə girən oğru" və ya "xəspuş" mənalarında işlənir. Bu, gizlincə insanların ciblərindən pul və ya qiymətli əşyalar oğurlayan şəxs üçün istifadə olunan bir termindir. Sözün kökü "cib" sözündəndir və "girən" əlavəsi oğurluğun necə baş verdiyini ifadə edir. "Xəspuş" termini isə daha köhnə və ədəbi üslubda işlənən sinonimdir.
Cibgirlik, qədim zamanlardan bəri mövcud olan və hər cür ictimai quruluşda rast gəlinən bir cinayətdir. Əvvəllər, xüsusilə də sıx əhali olan bazarlarda və əhalinin sıx olduğu yerlərdə daha çox yayılmışdı. İndi isə, əhalinin sıx olduğu yerlərin yanında, metro, avtobus və diğer ictimai nəqliyyat vasitələrində də cibgirliyə tez-tez rast gəlinir.
Cibgirlik, yalnız maddi ziyana səbəb olmur; həm də qurbanlarda psixoloji narahatlıq və etibarsızlıq hissi yaradır. Bir çox hallarda, oğurlanan məbləğ az olsa da, qurban üçün emosional təsiri daha böyük olur. Ona görə də, cibgirlik cəmiyyət üçün ciddi bir problemdir və qarşısının alınması üçün müxtəlif tədbirlər görülməlidir.
Ədəbiyyatda cibgir obrazı tez-tez mənfi xarakter kimi təsvir olunsa da, bəzən də sosial bərabərsizliyin və yoxsulluğun bir əks-sədası kimi göstərilir. Misal üçün, verilən nümunədəki "Yoxdu pul qədri bilən dəhrdə cibgir kimi" ifadəsi, pulun əhəmiyyətini bilməyən və asılılıq içində yaşayan kəslərin cibgir kimi hərəkət etməsini bildirir. Bu, cibgirliyin arxasında yatan səbəblərə də işarə edir.