Ciyərguşə (fars mənşəli söz) – çox sevimli, əziz və bəzən tək övlad mənasını verir. Bu söz, valideynlərin övladına olan sonsuz məhəbbətini və onu həyatlarının mərkəzi kimi qəbul etmələrini ifadə edir. "Ciyər" sözü ürəyin yaxınlığını, "quşə" isə kənarı, guşəsini bildirir. Beləliklə, ciyərguşə, ürəyin ən dərinliyində, ən qorunan yerində olan, əziz və dəyərli bir varlıq kimi təsəvvür olunur.
Sözün mənşəyini nəzərə alaraq, "ciyərguşə"nin sadəcə "sevimli övlad" mənasından daha çox məna daşıdığını görə bilərik. Bu, sadəcə sevimlilik deyil, həm də övlada olan qayğıkeşliyin, qoruyuculuğun və sonsuz məhəbbətin simvoludur. Valideynlər üçün övladları həyatlarının ən dəyərli hissəsi olur və ciyərguşə bu hissəni tam olaraq ifadə edir.
Ədəbiyyatda, xüsusilə də klassik əsərlərdə, "ciyərguşə" sözü özünəməxsus emosional tonu ilə diqqəti cəlb edir. Bu söz, həm sevginin söhbətini açıq şəkildə bildirir, həm də sözlə ifadə olunmayan dərindən gizli məhəbbəti əks etdirir. Misal olaraq verilən sitatda "ciyərguşənin axırı" ifadəsi həm övladın taleyinin qayğısını ifadə edir, həm də valideynin övladına olan məsuliyyətini və onun xətrinə hər şeyə hazır olduğunu göstərir.
Yekun olaraq, "ciyərguşə" sadəcə bir söz deyil, valideyn-övlad münasibətlərinin ən dərin mənasını ifadə edən güclü bir ifadədir. Bu söz həm də Azərbaycan dilinin zənginliyi və ifadəlilik qabiliyyətinin bariz nümunəsidir.