Coşqun sifəti, əsasən güc, şiddət və həyəcan hisslərini ifadə edir. Birinci mənası “coşmuş halda olan; qızışmış” deməkdir. Bu, daxili bir enerjinin, duyğunun səthə çıxması, özünü göstərməsi kimi təsəvvür oluna bilər. Misal üçün, "coşqun dəniz dalğaları" deyərkən, dalğaların hərəkətinin gücünü, həyəcanlı və təlatümlü olmasını vurğulayırıq. Həmçinin, "coşqun sevgi" ifadəsi insanın içindəki güclü, həddən artıq sevgi hisslərini ifadə edir.
İkinci mənası isə “bütün gücü, şiddəti ilə təzahür edən; güclü, gur, şiddətli; təlatümlü”dür. Bu mənada coşqun sözü hadisələrin və ya proseslərin intensivliyini, qüvvətini və təsirini əks etdirir. "Coşqun inkişaf" deyəndə sürətli və güclü bir irəliləyişi, "coşqun reaksiya" deyəndə isə dərhal və şiddətli bir cavabı nəzərdə tuturuq. Coşqunluq, bir növ sınırların aşılması, adi vəziyyətin kənara atılması və tamamilə özünü göstərmə hissidir. Bu, həm müsbət, həm də mənfi kontekstlərə malik ola bilər; məsələn, "coşqun etiraz" və ya "coşqun sənin həyəcanı" ifadələrində olduğu kimi.
Ümumiyyətlə, "coşqun" sözü statik bir vəziyyəti deyil, dinamik bir prosesi, enerjinin axınını, hərəkətin şiddətini təsvir edir. O, səs-küylü və həyəcanlı bir atmosferin, ya da qüvvətli bir duyğu və ya hadisənin simvoludur. Coşqunluq həyatın özünün əsas xüsusiyyətlərindən biridir - daima hərəkətdə olan, inkişaf edən və dəyişən bir enerjidir.