Cuna sözü Azərbaycan dilində əsasən "bax tənzif" mənasında işlənir. Lakin bu tərif mənasının tamlığını əks etdirmir. "Bax tənzif" ifadəsi cunanın materialını və funksiyasını qısaca ifadə etsə də, onun mədəni və tarixi kontekstini göstərmir.
Cuna, adətən, nazik, yumşaq və incə toxunmuş bir parça olub, əsasən körpələrin üzünü örtmək, onlara istilik və rahatlıq vermək üçün istifadə olunurdu. Bu parça, pambıq, ipək və ya digər yumşaq materiallardan toxunurdu və çox vaxt bəzək elementləri ilə bəzədilirdi. S.S. Axundovun misalında olduğu kimi, cuna körpənin beşiyə qoyulması mərasimində də mühüm rol oynayırdı.
Cunanın istifadəsi təkcə körpələrə məhdudlaşmır. Tarixən, cuna həmçinin xəstələrin üzünü örtmək, onlara sərinlik vermək və ya yaraları örtmək üçün də istifadə olunmuşdur. Yəni, cuna sadəcə bir parça deyil, həm də qayğı, qoruma və təhlükəsizlik rəmzi kimi də qəbul edilə bilər.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, "cuna" sözünün fars dilindən gəldiyi ehtimal olunur. Fars dilində oxşar mənalarda istifadə olunan sözlər mövcuddur. "Qaz-qaz, qaz örtük" ifadəsi isə cunaya bənzər digər örtükləri, xüsusilə də baş örtüklərini əhatə edir və cunanın mənasını daha geniş kontekstdə izah etməyə kömək edir.
Nəticə olaraq, "cuna" sözü sadəcə "bax tənzif" deyil, körpələrin qorunması və rahatlığı ilə bağlı dərin mədəni və tarixi əhəmiyyət daşıyan, yumşaq və incə bir parça kimi təsvir edilə bilər. Onun istifadəsi geniş olub, körpələrdən tutmuş xəstələrə qədər müxtəlif məqsədlər üçün işlədilirdi.