Cürbəcürlük – bir-birindən fərqli, müxtəlif növ və keyfiyyətlərdə olan şeylərin mövcudluğu və ya bir araya gəlməsidir. Bu, sadəcə fərqliliyi deyil, həm də bu fərqliliklərin zənginliyini, rəngarəngliyini və müxtəlifliyini əks etdirən bir anlayışdır. Cürbəcürlük təkcə görünüşdəki fərqləri deyil, həm də mahiyyətdəki, xüsusiyyətlərdəki, funksiyalardakı və ya mənşədəki müxtəliflikləri ehtiva edir.
Cürbəcürlük təbiətdə, insan cəmiyyətində və hətta fərdi düşüncələrdə özünü göstərir. Təbiətin cürbəcürlüyünə heyvanlar aləminin müxtəlif növləri, bitki örtüyünün rəngarəngliyi, relyefin müxtəlif formaları misal ola bilər. İnsan cəmiyyətində isə mədəniyyətlərin, dillərin, adət-ənənələrin və inancların müxtəlifliyi cürbəcürlüyün parlaq təzahürüdür. Hətta bir insanın öz düşüncələri, hissləri və təcrübələri də cürbəcürlük nümayiş etdirə bilər.
Cürbəcürlük, bəzən “müxtəliflik” və ya “başqa-başqalıq” kimi sözlərlə sinonim kimi istifadə olunsa da, onlardan daha geniş bir məna daşıyır. Müxtəliflik sadəcə fərqliliyi ifadə edirsə, cürbəcürlük bu fərqliliklərin zənginliyinə, harmoniyasına və bəzən də qarşılıqlı təsirinə işarə edir. Başqa-başqalıq isə daha çox fərqli varlıqların yan-yana mövcudluğunu vurğulayır. Cürbəcürlük isə bu fərqliliklərin bir-birini tamamlaması, zənginləşdirməsi və bir bütövün tərkib hissəsi kimi mövcudluğu ideyasını da özündə ehtiva edir.
Cürbəcürlüyün qiymətləndirilməsi müxtəlif mədəniyyətlərdə və fərdi baxışlarda fərqli ola bilər. Bəzi mədəniyyətlərdə vahidlik və birlik daha çox önəm daşıyarkən, digərlərində cürbəcürlükə, fərqliliyin qəbul edilməsinə və qorunmasına daha çox önəm verilir. Ancaq ümumiyyətlə, cürbəcürlük həyatın zənginləşməsi, inkişafı və davamlılığı üçün vacib bir amil hesab olunur.