Çağırılma sözü, "çağırmaq" fellərinin məsdər formasından törəmə bir isimdir. Əsas mənası, birinin çağrılması, səslənməsi, adının çəkilməsi və ya istənməsidir. Bu, sadəcə bir səsin eşidilməsi ilə deyil, həm də müəyyən bir məqsəd və ya səbəblə əlaqəli ola bilər. Məsələn, birini yığıncağa, görüşə, müsahibəyə və ya köməyə çağırmaq çağırılmanın müxtəlif nümunələrini təşkil edir.
Çağırılma, həm konkret, həm də məcazi mənalarda istifadə oluna bilər. Konkret mənada, bir şəxsin adının səsləndirilməsi və ya onun müəyyən bir yerə gəlməsinin istənilməsi nəzərdə tutulur. Məcazi mənada isə, bir hadisənin, vəziyyətin və ya hissin meydana gəlməsi, baş verməsi və ya ortaya çıxması kimi izah edilə bilər. Məsələn, “vicdanının çağırılması” ifadəsi, insanın öz əxlaqi prinsiplərinin ona təsir etməsini ifadə edir. Bu mənada çağırılma, daxili bir səs, bir növ ruhi təkan kimi başa düşülə bilər.
Çağırılmanın kontekstə görə müxtəlif çalarları da vardır. Məsələn, birinin təcili yardım çağırılması ilə birini toy məclisinə çağırılması arasında tonal fərq aydın görünür. Birinci halda təşviş, tələsiklik, ikinci halda isə şənlik, dəvət hiss olunur. Həmçinin, çağırılma bir məsuliyyətin, bir vəzifənin göstəricisi də ola bilər. Məsələn, bir məhkəməyə çağırılma, bir şahid kimi ifadə vermək vəzifəsini üzərinə götürmək deməkdir.
Ümumilikdə, "çağırılma" sözü sadə görünüşünə baxmayaraq, zəngin məna və çalarlara malikdir və dilin ifadə imkanlarını genişləndirən bir leksik vahiddir. Onun istifadəsinin dəqiqliyi və təsirliliyi, kontekstdən, yəni sözün istifadə olunduğu cümlə və mətnin ümumi məzmunundan asılıdır.