Çala-çuxurluq: Azərbaycan dilinin zəngin leksikasında "çala-çuxurluq" sözü əsasən relyefin qeyri-bərabər, çoxlu çala və çuxurla səciyyələnən bir səthini ifadə edir. Sadəcə "çala-çuxur olan yer" kimi tərif etmək, bu sözün ifadə etdiyi mənzərənin canlılığını və təsvirini tam əks etdirmir.
Daha dəqiq olaraq, "çala-çuxurluq" torpağın səthindəki təbii və ya süni yaranmış çoxlu kiçik çökəkliklərin, çalaların və çuxurların mövcudluğunu bildirir. Bu çökəkliklər müxtəlif ölçülərdə və dərinliklərdə ola bilər, ərazinin ümumi görünüşünə, hətta bəzən keçilməzliyə səbəb ola bilər. Belə yerlər adətən əkinçilik üçün əlverişsiz, suyun toplanması ilə xarakterizə olunur və bəzən bataqlıq əmələ gətirə bilər.
Maraqlı bir tərəfi də odur ki, "çala-çuxurluq" yalnız coğrafi təsvir üçün deyil, məcazi mənada da istifadə oluna bilər. Məsələn, bir işin, situasiyanın, hətta insanın daxili aləminin çətin, qarışıq, mürəkkəb və aydın olmayan, anlaşılmaz vəziyyətini təsvir edərkən "çala-çuxurluq" metaforasından istifadə edilə bilər. "Həyatı çala-çuxurluq idi" deyərkən, həyatın çətin, mürəkkəb, hadisələrlə dolu və bəzən də anlaşılmaz olduğunu ifadə etmiş oluruq.
Yekun olaraq, "çala-çuxurluq" sözü sadə bir tərifdən daha çox, torpağın relyefinin xüsusiyyətini, həmçinin məcazi mənada müəyyən bir vəziyyətin qarışıqlığını və mürəkkəbliyini ifadə edən zəngin mənalı bir termindir.