Çalıb-çağırmaq, Azərbaycan dilinin zəngin musiqi mədəniyyətini əks etdirən maraqlı bir termindir. Sadəcə bir musiqi alətində ifa etmək deyil, həm də bu ifanın oxumaqla müşayiət olunmasını, iki fəaliyyətin bir-birinə səmimi və bədii şəkildə qovuşmasını ifadə edir. Bu, musiqinin ifadəliliyinə daha çox vurğu qoyan, dinləyicini daha çox cəlb edən və ifadənin daha duyğu yüklü olmasını təmin edən bir üsuldur.
Ümumiyyətlə, "çalıb-oxumaq" ifadəsi ilə sinonim olsa da, "çalıb-çağırmaq" daha canlı, daha coşğun, hətta bir qədər də qeyri-rəsmi bir ifadədir. Bu, məsələn, bir toy məclisində, bayram şənliyində və ya dost əyləncəsində musiqi alətləri ilə müşayiət olunan oxumanı daha yaxşı ifadə edir. Hətta "çağırmaq" sözündən irəli gələn çağırış, dəvət, həvəsləndirmə kimi konnotasiyalar da bu ifadəyə əlavə rəng qatır.
Misal olaraq verilən cümlədə ("[Cavanlar] Yusifgilə təklif etdilər ki, bir az çalıb-oxusunlar") "çalıb-çağırmaq" əvəzinə "çalıb-oxumaq" istifadə olunsa da, məna bir az zəifləyərdi. "Çalıb-çağırmaq" ifadəsi burada gənclərin musiqilə şənlik yaratmaq istəklərini, dinləyiciləri musiqi ilə özünə cəlb etmək niyyətlərini daha aydın şəkildə göstərir.
Beləliklə, "çalıb-çağırmaq" sadəcə bir musiqi alətinin səsləndirilməsi ilə yanaşı, oxumaq, həmçinin şənlik, əyləncə və dostluq atmosferi yaratmağı ifadə edən, Azərbaycan dilinin musiqi mədəniyyətini əks etdirən rəngarəng bir termindir.