Çalıb-oynamaq: Bu söz, musiqinin canlı ifası ilə müşayiət olunan şənlikli rəqs və ya əyləncəni ifadə edir. Sadəcə rəqs etmək deyil, musiqinin ritminə uyğun olaraq həm musiqi ifaçılarının, həm də rəqs edənlərin birgə iştirakı ilə yaranan canlı və coşğun bir əyləncə mənzərəsidir. Həm ifaçıların sənətinin, həm də rəqs edənlərin hərəkətlərinin vəhdəti, şənlik və enerji ilə doludur. "Çalıb-oynamaq" sözü, sadəcə bir hərəkəti deyil, bir mədəniyyət hadisəsini, bir ənənəni, bir birgəlik duyğusunu əks etdirir.
Tarix boyu müxtəlif mədəniyyətlərdə musiqi və rəqsin bir-birinə necə bağlı olduğunu müşahidə etmək mümkündür. "Çalıb-oynamaq" Azərbaycan mədəniyyətində də geniş yayılmış bir ənənə olub, xüsusilə bayramlar, toy mərasimləri və digər şənliklərdə əsas yer tutub. Bu ənənədə həm musiqi alətlərinin səsləri, həm də rəqs hərəkətlərinin gözəlliyi, ifaçılar və tamaşaçılar arasında qurulan canlı əlaqə, birlik və coşqunu ifadə edir.
Lüğətdəki "Cavanlar çalıb-oynayırdılar" nümunəsi də bu canlılığı, gəncliyin enerjisini və coşqusunu əks etdirir. Sözün özündəki "çalıb" və "oynamaq" felinin birləşməsi də bu birgəliyi, musiqi ilə rəqsin qovuşmasını, bir-birini tamamlamasını və birlikdə daha böyük bir təsiri yaradmasını göstərir. Bu, sadəcə bir fəaliyyət deyil, həm də bir ifadə vasitəsidir; sevinci, coşğunu, həyatı ifadə edən bir rəmzdır.