Çalsaqqal sözü Azərbaycan dilində əsasən yaşlı kişilər üçün işlədilən bir sifətdir. Sadəcə "saqqalı ağarmış" demək deyil, daha çox yaşlılıq və həyatın çətinliklərindən keçmiş bir adamı təsvir edir. Sözün özündə "çala" kökü, yəni qırışmış, qırılıb-düzəlmiş, bəlkə də bir az səliqəsiz görünüşü ifadə edir. Beləliklə, çalsaqqal, sadəcə ağarmış saqqalı olan deyil, uzun illərin izlərini üzərində daşıyan, həyatın küləklərini əsmiş bir insanı təsvir edən ifadədir. Saqqalın rəngi qədər onun formasının da müəyyən qədər "çala" olması, bir azğınıqlıq, qeyri-mütəşəkkillik, amma eyni zamanda təcrübənin və zəhmətin ifadəsidir.
Sözün işlənməsindəki emosional yük də vacibdir. Çox zaman çalsaqqal sözü hörmət və rəğbət ifadə edir, çünki bu söz bir insanın uzunömürlülüyünü, zəhmətkeşliyini və həyat təcrübəsini qeyd edir. Amma bəzən də bir az məsxərəli və ya yumoristik kontekstdə işlədilə bilər, bu halda yaşlı adamın görünüşü şən bir şəkildə təsvir olunur. Misal olaraq verilən sitatda arabaçının təsviri – alçaqboylu, çalsaqqallı, gün altında qaralmış – obrazın zəhmətkeşliyini və həyatın çətinliklərinə dözümlülüyünü vurğulayır.
Ümumiyyətlə, "çalsaqqal" sözü sadə bir leksik vahiddən daha çoxdur. O, bir insanın görünüşü ilə yanaşı, həyat təcrübəsini, zəhmətini, möhkəmliyini və hətta müəyyən qədər xarakterini də əks etdirən, zəngin məna yükü daşıyan bir ifadədir. Sözün mənasını tam olaraq dərk etmək üçün, o, hansı kontekstdə işləndiyini nəzərə almaq lazımdır.