Çarsu (fars. چارسو - çahār sū, dörd tərəf, dörd yol) sözü fars dilindən gəlmiş qədim bir termindir və əslində "dörd tərəfə açılan yol", "dörd yol ağzı" mənasını daşıyır. Bu termin zamanla ticarət mərkəzlərinə, xüsusilə də qapalı və ya örtülü bazarlara aid olaraq istifadə olunmağa başlamışdır. Belə ki, qapalı bazarlar ümumiyyətlə bir-birinə bağlanan bir neçə küçə və ya dəhlizdən ibarət olub, dörd tərəfdən də giriş-çıxış imkanı təmin edirdi.
Tarixi şəhər mərkəzlərində çarsular əsas ticarət məkanı rolunu oynayırdı. Burada müxtəlif sənətkarlar, tacirlər və satıcılar öz məhsullarını satışa çıxarır, insanlar isə ehtiyac duyduqları malları burada əldə edirdilər. Çarsular sadəcə ticarət məkanı deyil, həm də sosial həyatın canlandığı, insanlar arasında ünsiyyətin qurulduğu, xəbər-əlamətlərin yayıldığı, hətta bəzən ictimai və siyasi hadisələrin baş verdiyi yerlər idi.
Köhnə Azərbaycan şəhərlərində, o cümlədən Bakıda da bir çox çarsular mövcud olmuşdur. Bu çarsular şəhərin sosial-iqtisadi həyatında mühüm rol oynamış, həmin dövrün mədəniyyətini və həyat tərzinin bir hissəsini təşkil etmişdir. Bu gün bəzi çarsuların izləri hələ də qalmaqdadır, lakin bəziləri də tarixin tozlu səhifələrinə çevrilmişdir. Çarsuların memarlıq üslubu, yerləşməsi və ticarətin təşkili haqqında araşdırmalar tarixi şəhərsalma və iqtisadiyyatın öyrənilməsi baxımından xüsusi əhəmiyyət kəsb edir.
Beləliklə, "çarsu" sözü sadəcə "dükanlar olan yer" və ya "qapalı bazar" mənasından daha çox şey ifadə edir. O, bir dövrün tarixini, mədəniyyətini və sosial həyatını özündə əks etdirən, şəhər həyatının ayrılmaz bir hissəsi olmuş maraqlı bir anlayışdır.