Çeşt sözü Azərbaycan dilində səhərlə günorta arasında, təxminən saat 10-11 radələrini ifadə edən bir zaman ifadəsidir. Lüğətlərdə sadəcə olaraq "səhərlə günorta arasında olan vaxt" kimi təsvir olunsa da, çeştin mənası daha incə və zəngindir.
Çeşt, günün sürətinin dəyişdiyi, səhərin canlanmasının yavaş-yavaş günorta istisinə keçid etdiyi bir məqamı ifadə edir. Səhər tezdən olan fəallıq yavaşlayır, günorta isə hələ uzaqdır. Bu zaman dilimi, bir növ, sərinliklə istilik arasında bir keçid vəziyyətidir, həm səhər həm də günortaya aid olan bir qaranlıq məkan kimidir.
Misallarda göstərildiyi kimi, "sən çeştədək yatırsan" ifadəsi, səhər tezdən yuxudan durmaq əvəzinə, günün bu nisbətən sakit və istirahətə əlverişli saatlarında yatmağı bildirir. "Pal-paltarın atırsan" ifadəsi isə, bu saatlarda rahatlığa, tənbəlliyə, ətrafdakı tələblərdən uzaqlaşmağa meyli vurğulayır. Yəni, çeşt sadəcə bir vaxt deyil, həm də bir həyat tərzini, rahatlığı, tənbəlliyi və hər şeydən uzaqlaşmağı özündə əks etdirir.
Çeştin bu mənası, Azərbaycanın iqlim şəraiti və həyat tərzi ilə sıx bağlıdır. Günəşin yüksəlməsi ilə birlikdə artan istidən qaçmaq, sərinliyin son anlarını yaşamaq istəyi, çeşt anlayışına öz təsirini göstərir. Bu səbəbdən çeşt, sadəcə bir vaxt ölçüsü deyil, həm də mədəni və sosial bir məna daşıyır.