Çəkisizlik, Yer kürəsinin cazibə qüvvəsinin hiss olunmadığı və ya olduqca zəif olduğu kosmik mühitdə cisimlərin ağırlıq hiss etməmə vəziyyətidir. Bu, cismin Yerə doğru çəkilmə qüvvəsinin sıfıra yaxınlaşması deməkdir. Astronavtların kosmosda üzən hərəkətləri çəkisizliyin ən bariz nümunəsidir.
Çəkisizlik vəziyyətində cisimlər təsirsiz qalırlar; yəni öz ağırlıqları ilə aşağıya doğru hərəkət etmirlər. Bu, Yer səthindəki qravitasiya qüvvəsinin olmaması və ya çox zəif olması səbəbindən baş verir. Əslində, Yer kürəsinin cazibə qüvvəsi kosmosda da mövcuddur, amma məsafə artdıqca bu qüvvə zəifləyir. Orbitdə olan kosmik gəmilər və onların içindəki cisimlər, əslində, fasiləsiz olaraq Yerə doğru düşürlər, ancaq eyni zamanda üfüqi istiqamətdə o qədər sürətlə hərəkət edirlər ki, Yer kürəsinə düşmək əvəzinə onun ətrafında fırlanmağa davam edirlər. Bu, davamlı bir "sərbəst düşmə" vəziyyəti yaradır ki, bu da çəkisizlik təsiri ilə nəticələnir.
Çəkisizliyin insan orqanizminə müxtəlif təsirləri var. Uzun müddət çəkisizlikdə qalma sümüklərin sıxlığının azalmasına, əzələlərin zəifləməsinə və immun sisteminin dəyişməsinə səbəb ola bilər. Bu səbəbdən, kosmonavtlar kosmosa getməzdən əvvəl və qayıtdıqdan sonra xüsusi məşqlər keçirlər və sağlamlıqlarını daim izləyirlər. Lakin çəkisizlik elmi tədqiqatlar üçün də mühüm bir imkandır. Çəkisizlikdə aparılan təcrübələr yeni materialların yaradılmasına, dərmanların inkişafına və digər elmi kəşflərə yol açır.
Qısaca olaraq, çəkisizlik sadəcə olaraq ağırlıq hissinin olmaması deyil, Yer cazibəsinin təsirinin minimallaşması və ya tamamilə olmaması ilə müşayiət olunan bir fiziki vəziyyətdir ki, bu da həm elm, həm də kosmik səyahət üçün həm imkanlar, həm də çətinliklər yaradır.