Otlu (sifət) – Otlarla örtülü, ot bitmiş, otluq olan. Termin, əsasən, bitki örtüyünün xarakterini təsvir etmək üçün işlədilir və ərazinin otlarla zəngin olduğunu, yəni əsas bitki örtüyünün ot olduğunu göstərir. "Otlu" sözü, "ot" sözünün sifət şəkilçisi "-lu" ilə birləşməsindən əmələ gəlmişdir. "-lu" şəkilçisi, bir əşyanın hansı keyfiyyətə malik olmasını və ya hansı əşyadan ibarət olmasını ifadə edir. Beləliklə, "otlu" sözü, "ot" əsasında yaradılmış və "ot"un keyfiyyətini ifadə edən bir sifətdir.
Sözün mənasını daha genişləndirərək aşağıdakı nüansları da əlavə etmək olar: "Otlu" yalnız hündür və sıx ot örtüyünü deyil, həmçinin alçaq boylu, seyrək otları olan yerlər üçün də işlənə bilər. Məsələn, "otlu çəmənlik", "otlu yamac", "otlu bağ" ifadələrindəki "otlu" sözü, müxtəlif sıxlıq və hündürlükdə ot örtüyünü ifadə edir. Əsas odur ki, həmin ərazidə otların olması ön plana çıxır.
Sözün işlənməsinə dair nümunələr:
- Otlu sahə: Çoxlu miqdarda ot bitən geniş ərazi.
- Otlu yer: Otların bitib inkişaf etdiyi hər hansı bir yer. Bu, həm təbii bir ərazi (məsələn, otluq, çəmənlik), həm də süni bir ərazi (məsələn, baxımsız bağ) ola bilər.
- Otlu yamac: Otlarla örtülü yamac.
- Otlu çay kənarı: Çayın kənarında böyüyən otlar.
- Otlu qoxu: Təzə biçilmiş otların xarakterik ətri.
Qeyd edək ki, "otlu" sözü bəzi hallarda mecazi mənada da işlənə bilər. Məsələn, "otlu yuxu" ifadəsi dərin və sakit bir yuxunu təsvir edə bilər (burada "otlu" sözü otların sakit, səmimi ətrafı ilə əlaqələndirilir).