Çərdək sözü Azərbaycan dilində əsasən "çəyirdək" sözünün sinonimi kimi işlənir və kiçik, quru meyvəni, xüsusilə də zoğalın quru meyvəsini ifadə edir. Yəni, çərdək, ağac və ya kol bitkilərinin quru, bəzən sərt və kiçik ölçülü meyvəsinə verilən ümumi addır. Zoğal çərdəyi misalında olduğu kimi, hər hansı bir kiçik quru meyvə üçün istifadə edilə bilər.
Ədəbiyyatda çərdəyin istifadəsi, onun kiçik ölçüsünü və bəzən boğaza ilişmə potensialını vurğulamaq üçün seçilir. Əsərdəki "az qaldı ki, zoğal çərdəyi boğazına getsin" ifadəsi, Kərimin təlaşlı vəziyyətini daha təsirli şəkildə təsvir edir. Çərdəyin kiçikliyi, boğazda ilişmə ehtimalının yüksəkliyini ifadə etməklə, hadisənin dramatikasını artırır. Bu baxımdan, çərdək sözü yalnız bir meyvə adı deyil, həm də məcazi mənada kiçik, əhəmiyyətsiz görünən, lakin təhlükə yarada biləcək bir şeyin simvolu kimi də çıxış edə bilər.
Dilçilik baxımından, çərdək sözünün "çəyirdək"dən fərqləndirilməsi, bəzən istifadə olunan kontekstdən asılı ola bilər. Əgər konkret olaraq zoğalın quru meyvəsi nəzərdə tutulursa, "zoğal çərdəyi" ifadəsi daha uyğun gəlir. Lakin ümumi mənada kiçik, quru meyvəni ifadə etmək üçün hər iki söz də (çərdək və çəyirdək) istifadə edilə bilər. Ancaq ədəbi üslubda çərdək sözü, daha poetik və təsirli bir təsvir yaratmaq üçün seçilə bilər.