Çətən sözü Azərbaycan dilində, əsasən kənd təsərrüfatı ilə məşğul olan ərazilərdə geniş yayılmış bir termindir. Lüğətlərdə sadəcə "qarğıdan, ağac çubuqlarından hörülmüş çəpər, hörgü" kimi tərif olunsa da, çətənin mənası və funksiyası daha dərin və çoxşaxəlidir. Çətən sadəcə bir çəpər deyil, əsrlər boyu kənd həyatının ayrılmaz bir hissəsi olaraq, insan məskənlərini və əkin sahələrini qoruyan, təbii sədd rolunu oynayan bir quruluşdur.
Çətənin hazırlanması üçün əsasən qarğı, budaq, nazik ağac çubuqları və bəzən də hörgünün möhkəmliyini artırmaq üçün palıd kimi daha möhkəm ağac növlərindən istifadə olunur. Bu materialların seçilməsi, ərazinin təbii bitki örtüyündən asılı olaraq dəyişə bilər. Hörülmə texnikası da regiondan regiona fərqlənir; bəzi yerlərdə daha sıx, bəzilərində isə daha boş hörülür. Çətənin hündürlüyü və uzunluğu da müxtəlif ola bilir; həyətləri əhatə edən böyük çətənlərdən tutmuş, kiçik bağları ayırmaq üçün istifadə olunan daha alçaq çətənlərə qədər geniş çeşid mövcuddur.
Çətənin əsas funksiyası heyvanları, xüsusilə də ev heyvanlarını və ya vəhşi heyvanları ərazidən uzaqlaşdırmaqdır. Ancaq bu funksiyadan əlavə, çətən eyni zamanda küləkdən və günəşdən qorunma təmin edir, torpaq eroziyasının qarşısını almaqda rol oynayır, həmçinin ərazinin estetik görünüşünə də müsbət təsir göstərir. Beləliklə, çətən sadəcə bir çəpər deyil, həm də ətraf mühitin qorunması, kənd təsərrüfatı və məişət həyatının təşkili baxımından mühüm əhəmiyyətə malik bir quruluşdur.
Sözün “Orada, çətənin dalında göydən asılıb” misalında istifadəsi isə çətənin təbii landşaftın bir elementi kimi, təbiətlə insan əməyinin ahəngdar birləşməsini göstərir. Bu cür təsvir, çətənin həyatın təbii axarına daxil olduğunu və kənd mənzərəsinin ayrılmaz bir hissəsini təşkil etdiyini vurğulayır.