Palıd (Quercus cinsindən olan ağaclar) – Fagaceae fəsiləsinə aid, geniş yayılmış, möhkəm oduncaqlı, iri yarpaqlı, hündür boylu ağac növüdür. Palıd ağacları uzunömürlüdür və bəziləri yüz illərlə yaşaya bilir. Onların qoza şəklində meyvəsi (palıd qozası və ya palıd fıstığı) var və bu qoza içərisində bir və ya daha çox toxum (palıd toxumu) yerləşir. Palıd ağacının oduncağı çox möhkəm və davamlıdır, buna görə də əsrlər boyu müxtəlif məqsədlər üçün istifadə olunmuşdur: gəmiqayırma, mebel istehsalı, parket, inşaat və s. Palıdın yarpaqları müxtəlif formalarda ola bilər – loblu, dişli və ya bütöv. Yazda palıd ağacları xırda, sarımtıl-yaşıl çiçəklərlə çiçəkləyir. Palıd ağacının qabığı qalın və çatlıdır, rəngi qəhvəyi-bozdan qara rəngə qədər dəyişə bilər. Müxtəlif palıd növləri fərqli coğrafi ərazilərdə rast gəlinir, həm də hündürlüyü, yarpaq forması və qoza ölçüləri ilə fərqlənirlər.
Etimalogiyası: "Palıd" sözünün etimologiyası türk dillərinə aiddir. Kökləri qədim türk dillərindəki "pal" (qalın, möhkəm) və ya "palıq" (qalınlıq, möhkəmlik) kimi sözlərlə əlaqələndirilə bilər. Bu, ağacın möhkəm və davamlı oduncağını ifadə edir.
Cümlədə istifadəsi: Palıd sözü müxtəlif cümlələrdə müxtəlif mənalarda işlənə bilər:
- Qoca baltanı götürüb, uzaqda duran palıd ağaclarının birinin böyrünə vurdu. (Burada "palıd" konkret bir ağac növünü bildirir.)
- Palıd meşəsi qədim və sirli idi. (Burada "palıd" palıd ağaclarının sıx bitdiyi bir ərazini, meşəni bildirir.)
- Masa palıd taxtadan hazırlanmışdı. (Burada "palıd" mebelin hazırlandığı materialı bildirir.)
- O, gücü və möhkəmliyi ilə palıd kimi idi. (Burada "palıd" metaforik mənada, möhkəmlik və davamlılığı bildirir.)
Ümumiyyətlə, "palıd" sözü həm konkret, həm də məcazi mənada işlənə bilən, Azərbaycan dilinin zəngin leksikasının bir hissəsini təşkil edən sözlərdəndir.